LuxuryEstate.com heeft een onderzoek uitgevoerd om de duurste huizen te koop in Italië te bepalen. Als gevolg hiervan was in de eerste plaats een villa gelegen nabij het centrum van Florence, ter waarde van 48 miljoen euro
Paleizen, landhuizen of echte kastelen die duizend jaar geleden zijn gebouwd, zijn luxe onroerend goed, een droom die uitkomt. En in Italië is zo'n geconcentreerde combinatie van schoonheid en rijkdom geconcentreerd in Toscane.
LuxuryEstate.com, een partner op de Italiaanse website voor luxe onroerend goed Immobiliare.it, een partner in de sector luxe onroerend goed, heeft meer dan 1500 onroerend goed vermeld in heel Italië. Het resultaat is dat van de tien duurste huizen die momenteel te koop staan, er maar liefst zes in Toscane zijn. En als je de rating verlengt tot twintig, dan worden het elf Toscaanse landgoederen. Als je de lijst doorneemt, naast Toscane, markeert het de bekende Italiaanse modieuze gebieden: Cortina, Comomeer, Positano, Taormina en anderen.
Heel vaak is de hoge prijs van onroerend goed te wijten aan de historische of culturele waarde. Dus voor 16 miljoen euro kun je een kasteel kopen Montauto in Impruneta (12 km van Florence) en krijg de gelegenheid om jezelf onder te dompelen in de sfeer van de oudheid.
De eerste documenten die beschikbaar zijn in het staatsarchief en waarin dit kasteel wordt genoemd, zijn uit 964. Daar verschijnt hij als een militair fort dat deelneemt aan schermutselingen tussen Guelphs en Ghibellines. In de kapel van het kasteel zijn fresco's van de Vasari-school nog steeds bewaard.
De toren van het complex dateert uit de 16e eeuw Castiglione in Pescaya (Castiglione della Pescaia), te koop aangeboden voor 25 miljoen euro.
In Lucca kun je voor 15 miljoen euro een villa uit de XVII eeuw kopen. Pomposity en fantastische chique slagen van de villa San Giuliano terme in de provincie Pisa.
De 35 kamers zijn versierd met gewelven en caissons, schilderijen, wandtapijten en fresco's.
Het duurste huis in Italië, gepresenteerd op LuxuryEstate.com, ligt op loopafstand van het centrum van Florence. De vraagprijs is 48 miljoen euro. We hebben het over een rococo-villa met een oppervlakte van 3800 vierkante meter, grenzend aan 400 vierkante meter terrassen en 18 hectare tuin en parkensemble.
In de provincie Arezzo het op een na duurste huis in Italië bevindt zich: een fort met een monumentaal kasteel uit de 19e eeuw, waarvoor de eigenaren 35 miljoen euro vragen.
Bovendien, een paar kilometer van de stad voor 15 miljoen complex XVIII eeuwen met twee wijnkelders en ruime jachtgronden.
Onder de duurste online advertenties valt een echt fort op in een typisch Toscaanse stijl. Het bevindt zich in Cortona (Cortona) en kost meer dan 23 miljoen euro.
Het bestaat uit een centraal landhuis, twee bediendenhuizen en een restaurant. Het park van 7,5 hectare heeft een ontspanningsruimte, een solarium en een jacuzzi, en niet te vergeten de kerk, die nog steeds wordt gebruikt voor bruiloften.
Onder de kenmerken die elf Toscaanse huizen verenigen, opgenomen in de twintig duurste woningen in Italië, te koop aangeboden op internet, kan men de aanwezigheid opmerken van uitgestrekte parken waar olijven en traditionele Toscaanse druiven worden geteeld. Hetzelfde is het geval met het paleisPalazzo di certaldo in Florence: voor 22 miljoen euro wordt 4.500 vierkante meter woonruimte verkocht samen met 60 hectare grond.
Bovendien wordt een wijnkelder uitgerust met de nieuwste technologie en een andere in zijn oorspronkelijke staat bewaard met oude vaten van hout en ijzer te koop aangeboden.
villa Volterra Omdat het in de zeventiende positie van een dergelijke onderhoudende rating staat, wordt het nog steeds gebruikt als een centrum voor de productie van waardevolle wijnen. Het pand bestaat uit een hoofdgebouw van 1000 vierkante meter en twee afzonderlijke appartementen - allemaal voor 14,9 miljoen euro.
Te koop in Siena Selva Estate: complex bestaande uit twee kastelen en een derde vrijstaand huis.
Je kunt het kopen voor 20 miljoen euro. Selva Estate wordt erkend als het grootste privébezit in Italië.
