Strikte en tegelijkertijd plechtige Palazzo Massimo (Palazzo Massimo alle Terme), gelegen in het hart van Rome. Het ooit luxueuze herenhuis behoorde tot de familie van paus Sixtus V en is de afgelopen decennia veranderd in een van de gebouwen van het Nationaal Museum van Rome (Museo Nazionale Romano). De muren van het paleis hebben een indrukwekkende verzameling klassieke kunst.
Het verhaal
Felice Peretti di Montalto (Felice Peretti di Montalto) beter bekend in de geschiedenis van Italië, als Sixtus V, diende enkele jaren als paus aan het einde van de zestiende eeuw. Een inwoner van de Italiaans-Servische familie heeft een lange weg afgelegd van een arme predikant in de katholieke kerk tot een hoge ambtenaar en diplomaat. Paus heeft veel voor het land kunnen doen en begon een uitgebreide wederopbouw in Rome. Tussen de nieuwe gebouwen verscheen een familiehuis op de kaart van de hoofdstad - Villa Peretti.
In 1888 werd het historische gebouw verwoest tijdens de grootse bouw van de spoorweg en het Termini Station (Stazione Termini). Het moderne gebouw werd herbouwd met het geld van de Princes Massimo in de 19e eeuw. De architecturale curator van het project was de erfelijke beeldhouwer Camillo Pistrucci, die een prachtig voorbeeld van neo-renaissance creëerde.
Tot 1960 kwam het College van de jezuïetenorde bijeen in het paleis totdat het gebouw eigendom werd van de stad. Na de reconstructie in 1998 opende het Museum van het archeologische erfgoed van Rome in het Palazzo Massimo, gevuld met antieke sculpturen, fresco's, indrukwekkende sieraden en numismatische collecties.
Blootstelling
Van de kelder tot het dak, het paleis van Massimo is gevuld met verbazingwekkende kunstwerken. Elke verdieping is een sector gewijd aan een bepaald onderwerp: schilderijen en mozaïeken, Griekse kunst, standbeelden, munten en sieraden, fresco's en interieurs van rijke Romeinen.
Gelijkvloers
De eerste verdieping van het landhuis bevat een uitgebreide expositie van oude Griekse en Romeinse kunst gevonden tijdens opgravingen. Tentoonstellingen van deze sector tonen de evolutie van de werken van meesters uit het oude Griekenland, evenals de wens van Romeinse beeldhouwers om de hoge normen te volgen die in de oudheid zijn vastgesteld.
Oude sculpturen vallen op in hun realistische uitvoering. De figuur van de "Rustende Boxer" (il Pugile in riposo) is verweven met strakke spieren en zijn houding en gezichtsuitdrukking duiden op extreme vermoeidheid. Het bronzen beeld van de "Helleense Prins" (il Principe ellenistico) bevroor in een onafgemaakte stap.
Stervende Niobide (Niobide morente)
Het witte marmeren beeld toont een dodelijk gewond meisje dat op het punt staat op haar knieën te vallen. De ongelukkige handen zijn achter haar rug gedraaid in een zinloze poging om een dodelijke schelp eruit te trekken. De heldin van deze tragische scène is Niobid (lat. Niobid), een van de zeven dochters van de mythische koningin Niobe (lat. Niobe). De ijdele heerser tartte een andere krachtige dame - de dochter van de titan Leto (lat. Leto). De nakomelingen van Summer - Apollo (andere Griekse Ἀπόλλων) en Artemis (andere Griekse Ἄρτεμις) namen wraak op de trotse Niobia en doodden al haar kinderen.
Volgens oude bronnen, het standbeeld van de stervende Niobida in de 5e eeuw voor Christus maakte deel uit van de decoratie van de tempel aan Apollo in de grote Griekse polis Eretria (andere Griekse Ερέτρια). Onder de keizer Augustus (lat. Octavianus Augustus) was dit beeld in Rome om de tempel van Apollo te versieren, gebouwd door de Romeinse heerser.
Hogepriester Augusto (Augusto Pontefice Massimo)
Een interessant voorbeeld van Romeinse beeldhouwkunst, die de keizer Augustus personifieert als Pontifex Maximus (lat. Pontifex Maximus), de hogepriester. De marmeren liniaal is gekleed in een toga, waarvan de plooien heel natuurlijk de neiging hebben om te landen. Het hoofd van de man is bedekt, wat deel uitmaakte van het offerritueel. De handen van het standbeeld ontbreken, maar er zijn suggesties dat in een van hen een offerbeker was en in de andere een heilige boekrol.
Het gezicht is voldoende gedetailleerd gemaakt, de wangen en neus zijn goed ontworpen, rimpels en vouwen worden vakkundig op het voorhoofd en rond de neus getekend. Dit zijn de karakteristieke kenmerken van de sculptuur van augustus: realisme en hoogwaardige techniek. Er wordt aangenomen dat deze tentoonstelling werd gemaakt na 12 CE, dat wil zeggen, na de toewijzing aan Augustus van de titel van hogepriester.
Tweede verdieping
Op deze verdieping zijn er meesterwerken blootgesteld in steen en brons - oude beelden. De meest opvallende van de exposities: Discobolus, Autumn Maiden, Sleeping Hermaphrodite en de zwarte parel van deze collectie zijn de postume sarcofaag van het kerkhof van Portonachcho.
Discobolus (Il Discobolo)
"Discuswerper" is een van de meest populaire antieke sculpturen, die herhaaldelijk is gebruikt als een symbool van sportevenementen. Het originele standbeeld werd in brons uitgevoerd in 450 voor Christus. architect Miron (Myron) en wordt als verloren beschouwd. Twee van haar meest verfijnde exemplaren van de 2e eeuw na Christus hebben overleefd. Een van hen is gemaakt door de meester Lancelotti (Lancelotti). Zelfs in vroegere tijden werd "Diskobol" beschouwd als het standaardbeeld van een persoon in beweging.
Het standbeeld, tentoongesteld in het Palazzo Massimo, werd ontdekt in 1871 tijdens opgravingen op de Equilino-heuvel in Rome (lat. Mons Esquilinus). Het is goed bewaard gebleven, in tegenstelling tot het tweede exemplaar, dat zijn hoofd verloor. In de 20e eeuw leed Discobol opnieuw een schok; het werd door Duitsland onteigend om in 1948 naar zijn vaderland terug te keren.
Sarcofaag van Portonaccio (Il sarcofago di Portonaccio)
De vier delen van de sarcofaag van Portonaccio maken een ongelooflijke indruk. Marmeren panelen zijn bedekt met een convex patroon, volledig bestaande uit vechtscènes. De extreme bestudering van elk detail neemt eenvoudigweg spraak weg en hypnotiseert. Tientallen krijgers brachten hun wapens in een eindeloze strijd. In het midden van de compositie staat de Romeinse commandant, die zich haast om de vijanden te verslaan.
Bloedige scènes worden omlijst door vier gebeeldhouwde hoofden van gevangen barbaren. De uitdrukking van hopeloosheid en verdriet overschaduwt hun gezichten, wat de meedogenloosheid van Rome symboliseert ten opzichte van zijn tegenstanders. De zijpanelen van de sarcofaag illustreren de donkere toekomst van de gevangenen - geketende barbaren steken de rivier over en de leiders die zich onderwerpen aan de Romeinse boodschappers.
Het decor van de sarcofaag is vrij karakteristiek, daarom hebben wetenschappers gesuggereerd dat deze tentoonstelling dateert uit 180 na Christus Op de bovenrand van het deksel van de sarcofaag zijn militaire insignes ingeschreven: een adelaar en een everzwijn. Dankzij dit was het mogelijk om vast te stellen dat de sarcofaag was bedoeld voor de begrafenis van Aulus Pompilius (lat.Aulus Pompilius), dicht bij de keizer Marcus Aurelius (Marcus Aurelius).
Sleeping Hermaphrodite (l'Ermafrodito dormiente)
De Sleeping Hermaphrodite is een indrukwekkende tandem van oude en middeleeuwse beeldhouwkunst. Het marmeren beeld toont schilderachtig de rest van de zoon van Aphrodite en Hermes - de eerste androgyn op aarde, Hermaphrodite.
In de XVII eeuw was Gian Lorenzo Bernini (Gian Lorenzo Bernini) zo doordrenkt met het werk van een onbekende meester dat hij het standbeeld aanvulde met een marmeren bed. Lange tijd was het bijgewerkte beeld in de verzameling van de krachtige kardinaal Scipione Borghese.
Derde verdieping
De derde verdieping is gereserveerd voor de demonstratie van fresco's, mozaïekwerk, inlegwerk.
Van bijzonder belang zijn de fresco's die de eetkamer van de oude Romeinse villa van Libië (Villa di Livia) sieren. Het herenhuis van de vrouw van keizer Augustus was versierd met een cyclus van fresco's die een tuin afbeelden. Libica's triclinium was beschilderd met enorme schilderijen van bloemen en bomen. De fresco's bereikten een hoogte van 2,7 m en een breedte van 11,7 m.
Mozaïeken van Villa Farnesina werden zonder veel schade van Trastevere naar het centrum van Rome verplaatst. En nu vertoont het museum een onberispelijk voorbeeld van de inrichting van een rijk Romeins landgoed.
De heldere kleuren van hedendaagse kunstobjecten contrasteren met antieke mozaïeken uit de laatste eeuwen voor Christus. - de eerste eeuwen na Christus Het beeld van goden en godinnen, mythische wezens en veldslagen, dit alles gebeurt voornamelijk in twee kleuren - zwart en wit. Andere kleuren vervagen naar de achtergrond, hebben een lagere intensiteit.
Het is ook de moeite waard om aandacht te besteden aan de inlay, die eerder de basiliek van Junius Basso (Basilica di Giunio Basso) sierde. Het stukwerk van een onbekende meester dateert uit de 3e eeuw na Christus. Dure materialen en ongelooflijk nauwgezet werk resulteerden in een illustratie van de reis van de Argonauten.
Kelderverdieping
De ondergrondse verdieping van het paleis is veranderd in een schatkamer, waarvan de belangrijkste tentoonstellingen munten en sieraden zijn.
De numismatische collectie omvat uitgebreide collecties munten die trots op waren: de eerste koning van het verenigde Italië, Victor Emmanuel II, en de landschapsschilder Francesco Gnecchi.
Een speciale eerbied wordt veroorzaakt door een set van vier pijlpunten, drie exemplaren en drie scepters die de regalia van de Romeinse keizers vormen. Er was een plaats voor de gouden sieraden van oude fashionista's: ringen, armbanden, kettingen en haarspelden.
Het hele plaatje wordt aangevuld door de mummie van een 8-jarig meisje, opgeslagen in een sarcofaag samen met sieraden en een porseleinen pop.
Adres en tijd
Massimo Palace is gunstig gelegen nabij het treinstation Termini, dat gemakkelijk kan worden bereikt met metrolijnen A en B (station Termini, Republiek). Adres: Villa Peretti (Largo Villa Peretti).
- Officiële website: www.archeoroma.beniculturali.it/en/node/482
- Ticketreservering: www.coopculture.it
- schema: van dinsdag tot zondag, van 9:00 tot 19:45 uur. Voor Kerstmis en Nieuwjaar - van 9:00 tot 17:00;
- Volledige ticketkosten: 7 euro, in geval van boeking via de site - een extra 2 euro van boven;
- Gratis toegang: de eerste zondag van de maand is reserveren voor deze dagen niet mogelijk, live wachtrij.
