Raphael Santi

Raffaello Santi (Raffaello Santi) - Italiaanse kunstenaar, meester van grafische en architecturale oplossingen, een vertegenwoordiger van de Umbrische schilderschool van de Renaissance.

Biografie

Rafael Santi werd om drie uur 's ochtends geboren in de familie van de kunstenaar en decorateur op 6 april 1483 in de Italiaanse stad Urbino. Het is het culturele en historische centrum van de regio Marche in Oost-Italië. Dichtbij de geboorteplaats van Rafaël liggen de vakantieplaatsen Pesaro en Rimini.

Ouders

De vader van de toekomstige beroemdheid, Giovanni Santi (Giovanni Santi) werkte in het kasteel van de stedelijke hertog Federico da Montefeltro (Federico da Montefeltro), moeder Margie Charla (Margie Charla) was bezig met het huishouden.

De vader merkte al vroeg het vermogen van zijn zoon om te schilderen en nam hem vaak mee naar het paleis, waar de jongen sprak met beroemde kunstenaars als Piero della Francesca, Paolo Uccello en Luca Signorelli.

School in Perugia

Op 8-jarige leeftijd verloor Rafael zijn moeder en zijn vader bracht zijn nieuwe vrouw Bernardina het huis in, die geen liefde toonde voor andermans kind. Op 12-jarige leeftijd bleef de jongen weesverliezen en vader. De beheerders stuurden het jonge talent om te studeren bij Pietro Vannucci in Perugia.

Tot 1504 werd Rafael opgeleid aan de school van Perugino, enthousiast het meesterschap van de leraar bestuderen en hem in alles proberen na te volgen. Een vriendelijke, charmante, arrogante jonge man vond overal vrienden en nam snel de ervaring van leraren over. Al snel werd zijn werk onmogelijk te onderscheiden van het werk van Pietro Perugino (Pietro Perugino).

De eerste beroemde meesterwerken van Raphael waren schilderijen:

1. De verloving van de Maagd Maria (Lo sposalizio della Vergine), 1504, te zien in de Pinacoteca di Brera Gallery in Milaan;
2. Madonna Connestabile, 1504, eigendom van de Hermitage (St. Petersburg);
3. "The Knight's Dream" (Sogno del cavaliere), 1504, schilderij tentoongesteld in de National Gallery in Londen;
4. The Three Graces (Tre Grazie), 1504, tentoongesteld in het Musée Condé in Château de Chantilly, Frankrijk;

De invloed van Perugino is duidelijk zichtbaar in de werken; Rafael begon even later zijn eigen stijl te creëren.

In Florence

In 1504 verhuisde Rafael Santi naar Florence (Firenze), zijn leraar Perugino volgend. Dankzij de leraar ontmoette de jongeman het architectonische genie Baccio d'Agnolo, de uitstekende beeldhouwer Andrea Sansovino, de schilder Bastiano da Sangallo en zijn toekomstige vriend en beschermer Taddeo Taddei . Een belangrijke impact op het creatieve proces van Raphael had een ontmoeting met Leonardo da Vinci (Leonardo da Vinci). Een kopie van het schilderij "Leda en de zwaan" van Leonardo da Vinci, eigendom van Rafael (uniek omdat het origineel zelf niet werd bewaard), is tot op de dag van vandaag bewaard gebleven.

Onder invloed van nieuwe leraren creëert Rafael Santi tijdens zijn verblijf in Florence meer dan 20 Madonnas en investeert daarin in zijn verlangen naar liefde en genegenheid van zijn moeder. Afbeeldingen ademen liefde, teder en verfijnd.

In 1507 neemt de kunstenaar een bevel van Atalanta Baglióni, wiens enige zoon stierf. Rafael Santi maakt het schilderij "Positie in het graf" (La deposizione), het laatste werk in Florence.

Leven in Rome

In 1508 nodigt Paus Julius II (Iulius PP. II), in de wereld - Giuliano della Rovere (Giuliano della Rovere) Rafaël uit naar Rome om het oude Vaticaanse paleis te schilderen. Van 1509 tot het einde van de dag was de kunstenaar bezig met stanza's, nadat hij al zijn vaardigheden, al het talent en alle kennis in het werk had gestopt.

Toen de architect Donato Bramante stierf, benoemt Paus Leo X (Leo PP. X) in de wereld - Giovanni Medici, uit 1514 Raphael tot hoofdarchitect van de bouw van de Basiliek Sancti Petri, in 1515 Meneer hij wordt ook de bewaarder van waarden. De jonge man nam de verantwoordelijkheid voor de volkstelling en het behoud van de monumenten van het oude Rome. Voor de tempel van St. Peter stelde Rafaël een ander plan op en voltooide de bouw van een binnenplaats met loggia's.

Andere architecturale werken van Raphael:

• Kerk van Sant'Eligio degli Orefici (Chiesa Sant'Eligio degli Orefici), gebouwd op de straat met dezelfde naam in Rome, de bouw begon in 1509.
• De La Cappella Chigi-kapel van de kerk van Santa Maria del Popolo, gelegen aan de Piazza del Popolo. De bouw begon in 1513, voltooid door Giovanni Bernini in 1656.
• Palazzo Vidoni-Caffarelli in Rome, gelegen op het kruispunt van Piazza Vidoni en Corso Vittorio Emanuele. De bouw begon in 1515.
• Nu bevond het verwoeste paleis van Branconio del Aquila (Palazzo Branconio dell'Aquila) zich tegenover de Sint-Pietersbasiliek. De bouw werd voltooid in 1520.
• Palazzo Pandolfini Palace in Florence aan de Via San Gallo werd door architect Giuliano da Sangallo gebouwd volgens de ontwerpen van Raphael.

Paus Leo X was bang dat de Fransen hem een ​​getalenteerde kunstenaar zouden kunnen lokken, dus probeerde hij hem zoveel mogelijk werk te geven, zonder geschenken of lof te bezweren. In Rome blijft Rafael Santi Madonna schrijven, zonder af te wijken van haar geliefde thema's van het moederschap.

Persoonlijk leven

De schilderijen van Raphael Santi brachten hem niet alleen de faam van een uitstekende kunstenaar, maar ook veel geld. Het ontbrak hem nooit aan zowel de aandacht van vorsten als de financiële middelen.

Tijdens het bewind van Leo X verwierf hij een luxe huis in de antieke stijl, gebouwd op zijn eigen project. Meerdere pogingen om met een jonge man van zijn klanten te trouwen, hebben echter niets opgeleverd. Rafael was een grote fan van vrouwelijke schoonheid. Op initiatief van kardinaal Bibbiena was de kunstenaar verloofd met zijn nicht Maria Dovizi da Bibbiena, maar de bruiloft vond niet plaats, de maestro wilde de knoop niet leggen. De naam van een van de beroemde liefhebbers van Raphael is Beatrice van Ferrara, maar hoogstwaarschijnlijk was ze een gewone Romeinse courtisane.

De enige vrouw die erin slaagde het hart van een rijke womanizer te winnen, was Margherita Luti, de dochter van de bakker, bijgenaamd Fornarina.

De kunstenaar ontmoette een meisje in de Chigi-tuin toen hij op zoek was naar een afbeelding voor Cupido en Psyche. Dertigjarige Rafael Santi schilderde Villa Farnesina in de wijk Trastevere in Rome, eigendom van zijn rijke beschermheer, en de schoonheid van een zeventienjarig meisje paste perfect bij dit beeld.

• Wij adviseren u om de tour te bezoeken: duik in trastevere

De vader van het meisje voor 50 goud liet haar dochter poseren voor de kunstenaar, en later voor 3000 goud liet hij Rafael haar meenemen. Zes jaar lang leefden jongeren samen, maar Margarita hield niet op haar bewonderaar te inspireren voor nieuwe meesterwerken, waaronder:

• "Sistine Madonna" ("Madonna Sistina"), Gallery of Old Masters (Gemäldegalerie Alte Meister), Dresden, Duitsland, 1514;
• 'Donna Velata' (La Velata), Palatijngalerij (Galerie Palatine), Palazzo Pitti (Palazzo Pitti), Florence, 1515;
• "Fornarina" (La Fornarina), Palazzo Barberini (Palazzo Barberini), Rome, 1519;

Na de dood van Raphael ontving de jonge Margarita levensondersteuning en een huis. Maar in 1520 werd het meisje een novice in het klooster, waar ze later stierf.

Dood

De dood van Rafaël liet veel mysteries achter. Volgens een versie keerde de kunstenaar, moe van de nachtelijke avonturen, terug in een verzwakte staat. Artsen moesten zijn kracht ondersteunen, maar ze deden bloedvergieten, wat de patiënt doodde. Volgens een andere versie werd Raphael verkouden tijdens opgravingen in ondergrondse begrafenisgalerijen.

6 april 1520 stierf de maesto. Hij werd begraven in het Pantheon met gepaste eer. Het graf van Rafaël is te zien tijdens een individuele rondleiding door de bezienswaardigheden van Rome bij zonsopgang.

Madonna

Je leraar imiteren Pietro Perugino, Raphael schilderde een galerij van tweeënveertig schilderijen van de Maagd en het Kind. Ondanks de verscheidenheid aan verhaallijnen, zijn de werken verenigd door de ontroerende charme van het moederschap. De kunstenaar brengt het gebrek aan moederliefde over op de doeken, waardoor de vrouw de babyengel angstig beschermt en idealiseert.

De eerste Madonna van Rafael Santi gemaakt in de stijl van quattrocento (quattrocento), gebruikelijk tijdens de vroege Renaissance in de XV eeuw. De beelden zijn geketend, droog, menselijke figuren worden strikt frontaal gepresenteerd, de look is bewegingloos, kalm en plechtige abstractie op de gezichten.

De Florentijnse periode brengt gevoelens naar de beelden van de Moeder van God, angst en trots voor haar kind manifesteren zich. Ingewikkelde landschappen op de achtergrond, de interactie van de afgebeelde karakters manifesteert zich.

In latere Romeinse werken wordt de oorsprong van de barok (barocco) geraden gevoelens worden complexer, poses en gebaren zijn verre van renaissance-harmonie, de proporties van de figuren strekken zich uit, een overheersing van sombere tonen wordt waargenomen.

Hieronder staan ​​de beroemdste schilderijen en hun beschrijvingen:

Sixtijnse Madonna

De Sixtijnse Madonna (Madonna Sistina) is de beroemdste van alle afbeeldingen van de Moeder van God van 2 m 65 cm bij 1 m 96 cm. Het beeld van de Madonna is genomen van de 17-jarige Margherita Luti, dochter van de bakker en minnares van de kunstenaar.

Maria, afdalend van de wolken, draagt ​​een ongewoon serieuze baby op haar handen. Ze worden ontmoet door Paus Sixtus II (Sixtus II) en St. Barbara. Onderaan de foto staan ​​twee engelen, zogenaamd leunend op een kistdeksel. De engel heeft links een vleugel. De naam Sixtus is vertaald uit het Latijn als "zes", de compositie bestaat uit zes figuren - de drie belangrijkste vormen een driehoek, de achtergrond voor de compositie zijn de gezichten van engelen in de vorm van wolken. Het canvas werd in 1513 gemaakt voor het altaar van de Sint-Sixtusbasiliek (Chiesa di San Sisto) in Piacenza (Piacenza). Sinds 1754 wordt het werk tentoongesteld in de Galerij met oude meesters.

Madonna en kind

Een andere naam voor het schilderij, gemaakt in 1498, is "Madonna uit het huis van Santi" ("Madonna di Casa Santi"). Ze werd de eerste aantrekkingskracht van de kunstenaar op het beeld van de Moeder van God.

De muurschildering is opgeslagen in het huis waar de kunstenaar werd geboren, op Rafael Street (via Raffaello) in Urbino. Tegenwoordig wordt het gebouw het "Casa-Museum van Rafael Santi" ("Casa Natale di Raffaello") genoemd. Madonna is in profiel afgebeeld, ze leest een boek op een standaard. In haar armen ligt een slapende baby. Moeders handen ondersteunen en aaien de baby zachtjes. De poses van beide figuren zijn natuurlijk en relaxed, de sfeer stelt het contrast van donkere en witte tinten.

Madonna Granduka

Madonna del Granduca - het meest mysterieuze werk van Rafaël, voltooid in 1505. Haar voorlopige schets geeft duidelijk de aanwezigheid van het landschap op de achtergrond aan. De tekening is opgeslagen in het kabinet van schetsen en studies in de Galleria degli Uffizi (Galleria degli Uffizi), in Florence (Firenze).

• We raden aan om te bezoeken: Privétour in Uffizi met een erkende kunstgids

Een röntgenfoto van het voltooide werk bevestigt dat de achtergrond aanvankelijk anders was op de foto. De analyse van de verf geeft aan dat de toplaag 100 jaar na de creatie op het schilderij wordt aangebracht. Vermoedelijk zou dit kunnen worden gedaan door de kunstenaar Carlo Dolci, de eigenaar van de Madonna Granduka, die de voorkeur gaf aan een donkere achtergrond van religieuze afbeeldingen. In 1800 verkoopt Dolci het schilderij al aan Duke Francis III (François III) in de vorm waarin het tot op heden heeft overleefd. De naam "Granduka" Madonna krijgt de naam van dezelfde eigenaar (Grand Duca - Grand Duke). Een schilderij van 84 cm bij 56 cm wordt tentoongesteld in de Galerie Palatine-galerij van het Palazzo Pitti in Florence.

Madonna Bridgewater

Voor het eerst merkte de gelijkenis van Madonna Bridgewater (Madonna Bridgewater) op met zijn vrouw Natalia Nikolaevna A.S. Pushkin in de zomer van 1830.het zien van een kopie van de foto gemaakt in 1507 in het raam van een boekhandel op Nevsky Prospect. Dit is een ander mysterieus werk van Raphael, waarbij het landschap op de achtergrond zwart is geverfd. Ze reisde lange tijd de wereld rond, waarna de Duke of Bridgewater (Duke of Bridgewater) de eigenaar werd.

Vervolgens bleven de erfgenamen meer dan honderd jaar aan het werk op het landgoed Bridgewater in Londen (Londen). Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de blonde Madonna overgebracht naar de National Gallery of Scotland in Edinburgh, waar ze vandaag te zien is.

Madonna Conestabile

Madonna Connestabile (Madonna Connestabile) - afwerking van de maestro in Umbrië, geschreven in 1502. Voordat het werd overgenomen door graaf Conestabile della Staffa, heette ze Madonna and Book (Madonna del Libro).

In 1871 kocht Alexander II het van de graaf om het aan zijn vrouw te geven. Tegenwoordig is dit het enige werk van Rafaël, dat tot Rusland behoort. Ze wordt tentoongesteld in de Hermitage van St. Petersburg.

Het werk wordt gepresenteerd in een rijk kader dat tegelijkertijd met het canvas is gemaakt. Bij het vertalen van een schilderij van een boom naar een canvas, werd ontdekt dat Madonna in plaats van een boek eerst een granaatappel droeg - een teken van het bloed van Christus. Tijdens de oprichting van de Madonna beschikte Rafael nog niet over de techniek om de overgangen van lijnen te verzachten - sfumato (sfumato), dus presenteerde hij zijn talent niet verdunde invloed van Leonardo da Vinci.

Madonna Alba

"Madonna d'Alba" werd gecreëerd door Raphael in 1511 op verzoek van bisschop Paolo Giovio tijdens het creatieve hoogtepunt van de kunstenaar. Lange tijd, tot 1931, behoorde het canvas tot de Hermitage van St. Petersburg, werd vervolgens verkocht aan Washington (Washington), VS en wordt het vandaag tentoongesteld in de National Gallery of Art.

De houding en plooien van de kleding van Onze-Lieve-Vrouw lijken op sculpturen uit de oudheid. Het werk is ongebruikelijk omdat het frame een cirkel is met een diameter van 945 mm. De naam "Alba" Madonna kreeg in de XVII eeuw ter nagedachtenis aan de hertogen van Alba (ooit stond de foto in het paleis van Sevilla (Sevilla), eigendom van de erfgenamen van Olivares (Olivares)). In 1836 kocht de Russische keizer Nicholas I het voor 14.000 pond en bestelde de overdracht van een houten medium naar canvas. Tegelijkertijd bleek een deel van de natuur aan de rechterkant verloren te zijn gegaan.

Madonna in een stoel

"Madonna della Seggiola" werd gecreëerd in 1514 en wordt tentoongesteld in de galerij van de Palatino Pitti (Galerie Palatine). Onze-Lieve-Vrouw is gekleed in elegante kleding van vrouwen uit de XVI eeuw.

Madonna knuffelt en houdt haar zoon stevig vast met beide handen, alsof ze het gevoel heeft dat hij het zal moeten ervaren. Rechts van hen ziet Johannes de Doper eruit in de vorm van een kleine jongen. Alle figuren zijn in close-up getekend en de achtergrond voor de foto is niet langer vereist. Er is geen strengheid van geometrische vormen en lineaire perspectieven, maar er is eindeloze moederliefde uitgedrukt door het gebruik van warme kleuren.

Mooie tuinman

Het grote canvas van Rafael (1 m 22 cm bij 80 cm) van The Beautiful Gardener (La Belle Jardiniere), geschilderd in 1507, behoort tot een van de meest waardevolle tentoonstellingen van het Louvre van Parijs (Musée du Louvre).

Aanvankelijk heette het schilderij "De Heilige Maagd in de kleding van een boerin" en pas in 1720 besloot de kunstcriticus Pierre Mariette haar een andere naam te geven. Maria wordt afgebeeld zittend in de tuin met Jezus en Johannes de Doper. De zoon reikt naar het boek en kijkt in de ogen van zijn moeder. Johannes houdt een staf met een kruis vast en kijkt naar Christus. Boven de hoofden van de personages zijn nimbussen nauwelijks merkbaar. Vrede en rust geeft een turquoise lucht met witte wolken, een meer, bloeiende kruiden en mollige kinderen in de buurt van de vriendelijke en zachte Madonna.

Tapijt Madonna

Madonna del Cardellino (Madonna del Cardellino) wordt erkend als een van de beste werken van Raphael, geschilderd in 1506. Tentoongesteld in de Galleria degli Uffizi (Galleria degli Uffizi) in Florence.

De klant van de foto was een vriend van de kunstenaar, de koopman Lorenzo Nazi (Lorenzo Nazi), hij vroeg of het werk klaar was voor zijn bruiloft. In 1548 ging het beeld bijna verloren toen de berg San Giorgio (Monte San Giorgio) instortte op het huis van de koopman en de aangrenzende huizen. De zoon van Lorenzo, Batista (Batista), verzamelde echter alle delen van de foto onder de ruïnes en gaf ze voor restauratie aan Ridolfo Ghirlandaio (Ridolfo del Ghirlandaio). Hij deed al het mogelijke om het meesterwerk zijn oorspronkelijke uiterlijk te geven, maar de sporen van schade konden niet volledig worden verborgen. De röntgenfoto toont 17 afzonderlijke elementen verbonden door nagels, een nieuw schilderij en vier inzetstukken aan de linkerkant.

De kleine Madonna van Cowper

De kleine Madonna Cowper (Piccola Madonna Cowper) werd gemaakt in 1505 en vernoemd naar Earl Cowper (Earl Cowper), in wiens collectie het werk jarenlang was. In 1942 geschonken aan de National Gallery of Art in Washington. De Heilige Maagd, zoals in veel andere schilderijen van Rafaël, wordt gepresenteerd in rode gewaden, symboliserend het bloed van Christus. Hierboven, als symbool van onschuld, is een blauwe mantel toegevoegd. Hoewel niemand in Italië zo ging, beeldde Raphael de Maagd in precies zulke kleren uit. Het hoofdplan is dat Maria op een bank rust. Met haar linkerhand omhelst ze de glimlachende Christus.Daarachter zie je de kerk, die doet denken aan de tempel van San Bernardino (Chiesa di San Bernardino) in Urbino, in het huis van de auteur van de foto.

Portretten

In de verzameling van Rafaël zijn er niet veel portretten; hij stierf vroeg. Onder hen zijn vroege werken gemaakt in de Florentijnse periode en werken van een volwassen leeftijd gemaakt tijdens zijn verblijf in Rome van 1508 tot 1520. De kunstenaar tekent veel uit de natuur, altijd duidelijk de omtrek aanwijzend, en bereikt het meest nauwkeurige beeld dat overeenkomt met het origineel. Het auteurschap van veel werken wordt in twijfel getrokken, onder andere mogelijke auteurs zijn aangegeven: Pietro Perugino, Francesco Francia (Francesco Francia), Lorenzo di Credi (Lorenzo di Credi).

Portretten gemaakt voordat ze naar Florence verhuisden

Portret van een man

Olieverfschilderij op hout (45 cm bij 31 cm), uitgevoerd in 1502, wordt tentoongesteld in de Romeinse galerij van Borghese (Galleria Borghese).

Tot de 19e eeuw het auteurschap van het portret werd toegeschreven aan Perugino, maar recente studies wijzen op het behoren tot een meesterwerk van de vroege Rafaël. Misschien is dit een afbeelding van een van de hertogen, tijdgenoten van de kunstenaar. Vloeiende krullen van haar en de afwezigheid van gezichtsdefecten idealiseren het beeld enigszins, dit kwam toen niet overeen met het realisme van de kunstenaars uit Noord-Italië.

• Wij adviseren: excursie naar de Borghese galerij

Portret van Elizabeth Gonzaga

Portret van Elizabeth Gonzaga (Elisabetta Gonzaga), 1503 jaar van creatie, 52 cm bij 37 cm groot, wordt tentoongesteld in de Uffizi Gallery.

Elizabeth was de zus van Francesco II Gonzaga en echtgenote van Guidobaldo Montefeltro. Het voorhoofd van een vrouw is versierd met een hangende schorpioen, kapsel, kleding zijn afgebeeld in de mode van tijdgenoten van de auteur van de foto. Volgens de critici zijn de portretten van Gonzaga en Montefeltro gedeeltelijk gemaakt door Giovanni Santi. Elizabeth was Raphael dierbaar omdat ze bezig was met zijn opvoeding toen hij wees bleef.

Portret Pietro Bembo

Portret Pietro Bembo (Pietro Bembo) - een van de eerste werken van Raphael in 1504, vertegenwoordigt de jonge Pietro Bembo, die een kardinaal werd, bijna een dubbele kunstenaar.

In de afbeelding valt het lange haar van de jonge man voorzichtig van onder de rode dop. Handen worden gevouwen op de borstwering, een stuk papier wordt in de rechterpalm geklemd. Rafael ontmoette Bembo voor het eerst in het kasteel van de Urban Duke. Olieverf op hout (54 cm bij 39 cm) wordt tentoongesteld in het Museum voor Schone Kunsten (Szépművészeti Múzeum) in Boedapest, Hongarije.

Portretten van de Florentijnse periode

Donna Gravida

Het portret van een zwangere vrouw Donna Gravida (La donna gravida) werd in 1506 uitgevoerd met olie op canvas van 77 cm bij 111 cm en is opgeslagen in het Palazzo Pitti.

Ten tijde van Rafaël werden vrouwen met een kind niet toegelaten om af te beelden, maar de portretschilder schilderde afbeeldingen dicht bij zijn ziel zonder rekening te houden met dogma. Het thema van het moederschap, dat alle Madonnas doorkruist, werd ook weerspiegeld in de beelden van wereldse inwoners. Kunsthistorici geloven dat dit een vrouw van de Bufalini-familie Chita di Castello (Bufalini Città di Castello) of Emilia Pia da Montefeltro (Emilia Pia da Montefeltro) zou kunnen zijn. Behoren tot een rijke klasse wordt aangegeven door een modieuze outfit, sieraden op het haar, ringen met edelstenen op de vingers en een ketting in de nek.

Portret van een dame met een eenhoorn

Portret van een dame met een eenhoorn (Dama col liocorno) olie op hout 65 cm bij 61 cm, geschilderd in 1506, wordt tentoongesteld in de Galleria Borghese.

Vermoedelijk poseerde Julia Farnese, de geheime liefde van paus Alexander VI (Alexander PP. VI), voor het beeld. Het werk is interessant omdat tijdens talloze restauraties het beeld van de dame herhaaldelijk werd veranderd. Op de röntgenfoto is in plaats van een eenhoorn het silhouet van een hond zichtbaar. Misschien heeft het portretwerk verschillende fasen doorlopen. Raphael zou de auteur kunnen zijn van een torso van een figuur, landschap en lucht. Giovanni Sogliani kon de kolommen aan de zijkanten van de loggia afwerken, armen met mouwen en een hond. Nog een latere verflaag verhoogt het volume van het kapsel, verandert de mouwen en maakt de hond compleet. Na enkele decennia wordt de hond een eenhoornzijn handen aan het sms'en. In de 17e eeuw wordt de dame St. Catharina in een mantel.

Zelfportret

Zelfportret (Autoritratto) van 47,5 cm bij 33 cm, uitgevoerd in 1506, is opgeslagen in de Uffizi Gallery, Florence.

Het werk behoorde lange tijd aan kardinaal Leopold Medici (Leopoldus Medices), vanaf 1682 werd opgenomen in de collectie van de Uffizi-galerij. Het spiegelbeeld van het portret is geschilderd door Raphael op de fresco "Atheense school" ("Scuola di Atene") in de grote hal van het Vaticaanse paleis (Apostolisch paleis (Palazzo Apostolico)). De kunstenaar schilderde zichzelf in een bescheiden zwart gewaad en decoreerde het met slechts een kleine strook witte kraag.

Portret van Agnolo Doni, Portret van Maddalena Doni

Het portret van Agnolo Doni en het portret van Maddalena Doni (Portret van Agnolo Doni, Portret van Maddalena Doni) werden in 1506 met olie op hout geschilderd en vullen elkaar perfect aan.

Agnolo Doni was een rijke wolhandelaar en beval om zichzelf en zijn jonge vrouw (nee Strozzi) te schrijven onmiddellijk na hun huwelijk. Het beeld van het meisje is gemaakt naar het beeld van "Mona Lisa" ("Mona Lisa") door Leonardo da Vinci: dezelfde rotatie van het lichaam, dezelfde positie van de handen. Een zorgvuldige tekening van details van kleding en sieraden geeft de rijkdom van het paar aan.

Robijnen symboliseren welvaart, saffieren - zuiverheid, parelhanger aan de hals van Maddalena - maagdelijkheid. Voorheen werden beide werken door scharnieren met elkaar verbonden. Sinds het midden van de jaren 20. XIX eeuw afstammelingen van de familie Doni passeren portretten van het Palazzo Pitti.

Dempen

La Muta olieverf op doek van 64 cm bij 48 cm werd gemaakt in 1507 en tentoongesteld in de Nationale Galerij van Marche (Galleria nazionale delle Marche) in Urbino.

Elisabetta Gonzaga, echtgenote van de hertog van Guidobaldo da Montefeltro, wordt beschouwd als het oorspronkelijke beeld. Volgens een andere versie zou het de zus van de hertog Giovanna (Giovanna) kunnen zijn. Tot 1631 was het portret in Urbino, later werd het overgebracht naar Florence. In 1927 werd het werk opnieuw teruggebracht naar het thuisland van de kunstenaar. In 1975 werd het schilderij uit de galerij gestolen, een jaar later werd het in Zwitserland ontdekt.

Portret van een jonge man

Portret van een jonge man (Portret van een jonge man) olie op hout (35 cm bij 47 cm), geschilderd in 1505, tentoongesteld in Florence, in de Uffizi.

Francesco Maria della Rovere was in de afbeelding vertegenwoordigd, de zoon van Giovanni della Rovere en Giulianna Feltria. Oom benoemde de jongeman in 1504 als zijn erfgenaam en bestelde dit portret onmiddellijk. Een jonge man in rode kleding is vertegenwoordigd in de bescheiden aard van Noord-Italië.

Portret van Guidobaldo da Montefeltro

Het portret van Guidobaldo da Montefeltro (Ritratto di Guidobaldo da Montefeltro) met olie op hout (69 cm bij 52 cm) werd uitgevoerd in 1506. Het werk werd opgeslagen in het kasteel van de hertogen van Urbina (Palazzo Ducale), waarna het werd overgebracht naar de stad Pesaro.

In 1631 kwam het schilderij in de collectie van de vrouw van Ferdinando II de Medici, Victoria della Rovere (Vittoria della Rovere). Montefeltro in een zwart gewaad wordt in het midden van de compositie geplaatst, die wordt omlijst door de donkere muren van de kamer. Aan de rechterkant is een open raam met de natuur erachter. Door de stilte en ascese van het beeld kon hij de schilderijen van Raphael lange tijd niet als de auteur herkennen.

Stanza's strofe in het Vaticaan

In 1508 verhuisde de kunstenaar naar Rome, waar hij bleef tot zijn dood. Architect Domato Bramante hielp hem kunstenaar te worden aan het pauselijk hof. Paus Julius II geeft zijn beschermmuur de formele hallen (stanza's) van het oude paleis van het Vaticaan, later de stations van Rafael (Stanze di Raffaello) genoemd. Toen hij het eerste werk van Rafaël zag, beval Papa dat zijn tekeningen op alle vlakken moesten worden aangebracht, waarbij de muurschilderingen van de resterende auteurs werden verwijderd en alleen het plafond intact bleef.

• Moet bezoeken: excursie naar de Vaticaanse Musea

Stanza della Senyatura

De letterlijke vertaling van "Stanza della Segnatura" klinkt als een "kenmerkende kamer", de enige is niet hernoemd naar het thema van uitgevoerde fresco's.

Rafael werkte aan haar schilderij van 1508 tot 1511. In de kamer zetten de vorsten handtekeningen op belangrijke papieren en er was een bibliotheek daar. Dit is het 1e station op 4 waar Rafael aan werkte.

Fresco Athene School

De tweede naam, Scuola di Atene, de beste van de gemaakte fresco's, is Philosophical Conversations (Discussioni filosofiche). Het hoofdthema is het argument van Aristoteles (Aristotels) met Plato ((Platon), geschreven met Leonardo da Vinci) onder de bogen van een fantastische tempel, ontworpen om filosofische activiteit te weerspiegelen. De lengte aan de basis is 7 m 70 cm, meer dan 50 tekens worden in de compositie geplaatst, waaronder Heraclitus ((Heraclitus), geschreven met Michelangelo), Ptolemy ((Ptolemaeus), zelfportret van Raphael), Socrates (Sokrates), Diogenes (Diogen), Pythagoras (Pythagoras), Euclid ((Evklid), geschreven met Bramantera), (Zoroastr) en andere filosofen en denkers.

Het fresco van het geschil, of de controverse van de heilige communie

De grootte van het geschil over de heilige communie (La disputa del sacramento), symboliseert de theologie, is 5 m bij 7 m 70 cm.

Op een fresco zijn hemelse bewoners verwikkeld in een theologisch conflict met aardse stervelingen (Fra Beato Angelico, Augustinus Hipponensis, Dante Alighieri, Savonarola en anderen). Duidelijke symmetrie in het werk onderdrukt niet, integendeel, dankzij het Raphael-geschenk van organisatie lijkt het natuurlijk en harmonieus. De leidende figuur van de compositie is een halve cirkel.

Fresco "Wijsheid. Matiging. force "

Fresco "Wijsheid. Matiging. Kracht "(" La saggezza. La moderazione. Forza ") wordt op een muur geplaatst die door een raam wordt doorgesneden. Een andere naam voor het werk dat seculiere en kerkelijke wetgeving verheerlijkt is Jurisprudentie (Giurisprudenza).

Onder de figuur van de jurisprudentie aan het plafond, aan de muur boven het raam, bevinden zich drie figuren: wijsheid in de spiegel kijken, kracht in een helm en matiging met teugels in de hand. Links van het raam staan ​​de keizer Justinianus (Iustinianus) en Tribonianus geknield voor hem. Aan de rechterkant van het venster staat een afbeelding van paus Gregorius VII (Gregorius PP. VII) die de bevelen van de Romeinse pausen aan een advocaat levert.

Fresco "Parnassus"

Het fresco "Parnassus" ("hij Parnassus") of "Apollo and the Muses" ("Apollo and the Muses") bevindt zich op de muur tegenover de "Wijsheid. Matiging. Krachten 'en toont oude en moderne dichters. In het midden van de afbeelding staat een oude Griekse Apollo met een handgemaakt lier omringd door negen muzen. Aan de rechterkant zijn: Homer (Homer), Dante (Dante), Anacreon (Anakreon), Virgil (Vergilius), aan de rechterkant - Ariosto (Ariosto), Horace (Horatius), Terence (Terentius), Ovidius (Ovidius).

Eliodoro Station

Het thema voor het schilderen van de Station di Eliodoro is de voorbede van hogere machten voor de kerk. De hal, waaraan sinds 1511 wordt gewerkt. in 1514, werd genoemd naar een van de vier fresco's geschilderd door Raphael op de muur. De beste student van de meester, Giulio Romano, hielp de leraar in zijn werk.

Fresco "De verdrijving van Eliodor uit de tempel"

Het fresco "Cacciata di Eliodoro dal tempio" toont een legende volgens welke een loyale dienaar van de koninklijke Seleukid-dynastie (Seleukid) commandant Eliodor naar Jeruzalem (Jeruzalem) werd gestuurd om de schatkamer van weduwen en wezen op te halen uit de tempel van Salomo.

Toen hij de tempelzaal binnenging, zag hij een razend, woedend paard met een berijdende engel. Het paard begon de hoeven van Eliodor te vertrappen en de metgezellen van de ruiter, ook engelen, sloegen de rover meerdere keren met een zweep. Paus Julius II wordt op het fresco vertegenwoordigd door een externe waarnemer.

Fresco "Massa in Bolsena"

Rafael Santi werkte alleen op het fresco "Massa in Bolsena" zonder assistenten aan te trekken. Het plot toont een wonder dat zich in de Bolsen-tempel heeft voorgedaan. De Duitse priester stond op het punt te beginnen aan het ritueel van de gemeenschap, diep vanbinnen niet in de waarheid ervan gelovend. Toen stroomden 5 stromen bloed uit zijn wafer (cakes) in zijn handen (2 daarvan zijn het symbool van de gebroken handen van Christus, 2 van de voeten, 1 is bloed van de wond van de gebroken kant). De compositie bevat tonen van een botsing met Duitse ketters uit de 16e eeuw.

Fresco "Exile of the Apostle Peter from the Dungeon"

Het fresco "Exile of the Apostle Peter from Prison" ("la Delivrance de Saint Pierre") is ook een geheel werk van Rafaël. De plot is afkomstig uit de Handelingen van de Apostelen, het beeld is verdeeld in 3 delen. In het midden van de compositie wordt de stralende apostel Peter afgebeeld, gevangen in de sombere kamer van de kerker. Rechts komen Peter en de engel uit gevangenschap terwijl de bewakers slapen. Links is de derde actie, wanneer de bewaker wakker wordt, het verlies detecteert en een alarm geeft.

Fresco "De ontmoeting van Leo I de Grote en Attila"

Veel van de ontmoeting tussen Leo de Grote en Attila, meer dan 8 meter breed, werd gedaan door de studenten van Raphael.

Leo de Grote heeft het uiterlijk van Paus Leo X. Volgens de legende, toen de leider van de Hunnen de muren van Rome naderde, ging Leo de Grote hem ontmoeten samen met andere leden van de delegatie. Door zijn welsprekendheid overtuigde hij de indringers om hun intenties om de stad aan te vallen en te verlaten, te laten varen. Volgens de legende zag Attila een geestelijke hem bedreigen met een zwaard achter Leo. Het zou de apostel Petrus (of Paulus) kunnen zijn.

Stanza del Incincio di Borgo 1514-1517

Stanza dell'Incendio di Borgo is de finishzaal waaraan Rafael van 1514 tot 1517 werkte.

De kamer werd door de maestro genoemd ter ere van het hoofd- en beste fresco van Rafael Santi "Fire in the Borgo" ("Fire in the Borgo"). Over de resterende schilderijen werkten zijn studenten aan gegeven tekeningen.

Fresco "Fire in Borgo"

In 847, in de Romeinse wijk van Borgo, grenzend aan het Vaticaanse paleis, overspoelde een vlam. Het groeide tot Leo IV (Leo PP. IV) uit het Vaticaanse paleis verscheen en de ramp stopte. Op de achtergrond is de oude gevel van de Sint-Pietersbasiliek. Links is de meest succesvolle groep: een atletische jongeman draagt ​​een oude vader op zijn schouders uit het vuur. In de buurt probeert een andere jonge man de muur te beklimmen (vermoedelijk schilderde de kunstenaar zichzelf).

Stanza Constantine

Rafael Santi ontving een bestelling voor het schilderen van de "Hal van Constantijn" ("Sala di Costantino") in 1517, maar slaagde erin om alleen tekeningen van de tekeningen te maken. De plotselinge dood van een briljante maker verhinderde hem het werk te voltooien. Alle fresco's zijn geschilderd door de studenten van Raphael: Giulio Romano, Gianfrancesco Penni, Raffaellino del Colle, Perino del Vaga.

Interessante feiten

1. Giovanni Santi stond erop dat de moeder haar pasgeboren Rafaël zelf te eten gaf, zonder toevlucht te nemen tot een verpleegster.
2. Ongeveer vierhonderd tekeningen van de maestro zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven.waaronder schetsen en afbeeldingen van verloren schilderijen.
3. De verbazingwekkende vriendelijkheid en emotionele vrijgevigheid van de kunstenaar manifesteerde zich niet alleen in relatie tot geliefden. Rafael verzorgde zijn hele leven als zoon van een arme geleerde, vertaler van Hippocrates in het Latijn - Rabio Calve (Rabio Calve). Een geleerde man was zo heilig als een wetenschapper, dus hij redde zijn fortuin niet en leefde bescheiden.
4. In de monastieke verslagen werd Margarita Luti aangeduid als 'de weduwe van Rafaël'. Bovendien ontdekten restaurateurs onder de verflagen in het schilderij "Fornarina" een robijnrode ring, mogelijk een verlovingsring. De pareljuwelen in het haar van Fornarina en Donna Velata getuigen ook van het huwelijk.
5. De pijnlijke blauwachtige plek van de Fornarina op haar borst suggereert dat de vrouw borstkanker had.
6. In 2020 markeert het 500-jarig jubileum van de dood van een briljante kunstenaar. In 2016 werd voor het eerst in Rusland een tentoonstelling van Rafael Santi gehouden in Moskou, in het Pushkin Museum of Fine Arts. Op een tentoonstelling genaamd 'Raphael. Poëzie van het beeld ”8 schilderijen en 3 grafische tekeningen werden verzameld uit verschillende musea in Italië.
7. Kinderen Rafael (ook bekend als Raf) is bekend als een van de 'Teenage Mutant Ninja Turtles' in de animatiefilm met dezelfde naam, die eigenaar is van mesjes steken - sai die eruit ziet als een drietand.

Bekijk de video: BBC Raphael A Mortal God; mp4 (November 2024).