Vesuvius is een actieve vulkaan op 15 km van Napels in de regio Campania in Zuid-Italië aan de oevers van de Golf van Napels. De hoogte van de vulkaan is 1281m, het bergsysteem is de Apennijnen.
Geografische coördinaten: (40 graden 49 minuten noorderbreedte, 14 graden 25 minuten oosterlengte)
Het is de enige actieve vulkaan in continentaal Europa. Er zijn twee opties voor de oorsprong van de naam van de vulkaan: de eerste van het Oka-fest is rook, de tweede van de pra-Indo-Europese wortelves, wat berg betekent. Vesuvius wordt erkend als een van de gevaarlijkste vulkanen. Op dit moment zijn er aanwijzingen voor meer dan tachtig significante uitbarstingen.
- Wij adviseren: excursie naar Pompeii en de Vesuvius
De dood van Pompeii
De grootste gebeurde op 24 augustus 79, waardoor de steden Pompeii, Oplontis en Herculaneum werden vernietigd.
Deze uitbarsting werd voorafgegaan door een aardbeving op 5 februari 62, die bijna alle gebouwen in verschillende mate beschadigde.
De uitbarsting die Pompeii vernietigde, duurde ongeveer een dag, waarin de stad bedekt was met een laag met meerdere meters as.
Vulkanische as bereikte op deze dag Syrië en Egypte. Ten tijde van de uitbarsting werd de stad bewoond door ongeveer 20.000 inwoners, van wie de meesten erin slaagden Pompeii te verlaten vóór de ramp. 2000 mensen stierven op straat en in de gebouwen van de stad, maar de overblijfselen van de doden worden ook buiten Pompeii gevonden, dus het exacte aantal slachtoffers kan niet worden vastgesteld.
Vesuvius in het werk van kunstenaars
De vulkaanuitbarsting inspireerde vele schilders.
In 1777 schilderde de Franse landschapschilder Pierre Jacques Volard bijvoorbeeld het schilderij "Eruption of Vesuvius", en al in 1833 schilderde de Russische kunstenaar Karl Pavlovich Bryullov zijn meesterwerk "The Last Day of Pompeii", gewijd aan de ramp.
Seismische activiteit en vulkaanstructuur
In 1944 vond de laatste uitbarsting van de Vesuvius plaats.
Vesuvius maakt deel uit van de mediterrane mobiele gordel, die zich uitstrekt over 15.000 km van Indonesië tot West-Europa. Dit is de enige berg die boven de vlakten van Campania uitsteekt. Op een hoogte van 600 m is de westelijke helling van de vulkaan een vulkanologisch observatorium, dat werd gesticht in 1842. Moderne onderzoekers hebben ontdekt dat er onder de Vesuvius verschillende magma-kamers zijn. Degene die dichter bij het oppervlak is, bevindt zich op een diepte van 3 km en de diepere - op een diepte van 10-15 km. De continentale korst onder de vulkaan, volgens geodetische studies en boren, wordt gevormd door de dikte van de Trias Dolomieten met een dikte van 7 km.
De Vesuvius heeft drie geneste kegels, waarvan de oudste alleen op de oostelijke en noordelijke hellingen wordt bewaard. Deze kegel wordt Monte Somma genoemd. De tweede kegel (direct de Vesuvius) bevindt zich in Monte Somme. Op de top van de Vesuvius is er een krater, waarbinnen een derde tijdelijke kegel verschijnt, die tijdens sterke uitbarstingen verdwijnt.
De hoofdkegel bestaat uit vulkanische tufsteen en tussenliggende lavastaten. Het verweringsproces zorgt voor bodemvruchtbaarheid op de hellingen. Aan de voet van de berg zijn boomgaarden en wijngaarden aangelegd en dennenbossen groeien tot 800 m.
Hoe kom je er?
In 1880 werd een slingerkabelbaan gebouwd, waarop men de Vesuvius kon bereiken. De kabelbaan bestond uit twee grote auto's, die werden aangedreven door een stoommachine. De attractie is enorm populair geworden, het is een toeristisch symbool van de regio geworden, ter ere van de kabelbaan is een lied gecomponeerd, tot op heden bekend. De uitbarsting van 1944 vernietigde de attractie.
In 1953 werd een stoeltjeslift gebouwd op de oostelijke helling van de Vesuvius, die populair werd bij toeristen. De aardbeving van 1980 beschadigde hem echter zodanig dat ze besloten geen restauratie aan te gaan. Tegenwoordig krijgen toeristen een uitgerust wandelpad om de Vesuvius te bezoeken.
