49 Italiaanse bezienswaardigheden staan op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Dit betekent dat er voor Italië in 2013 meer objecten op deze lijst staan dan in enig ander land ter wereld. Het bleek echter dat historische en culturele monumenten, hoewel ze menigten toeristen aantrekken, niet de verwachte inkomsten naar de schatkist brengen.
Volgens een onderzoek van Isnart (onderzoeksinstituut voor toerisme van Italië) is de potentiële winst van toerisme tenminste veel hoger dan het huidige cijfer. We kunnen zeggen dat Italië op een schatkist zit die 'toerisme' wordt genoemd, maar niet weet hoe het te openen.
Negenenveertig sites (exclusief vier erkend als "immaterieel" erfgoed) maken 5% uit van de volledige UNESCO Werelderfgoedlijst en bevinden zich op het grondgebied van 302 Italiaanse gemeenten. Een monument met een unieke waarde is te vinden in bijna elke grote stad - in Rome, Genua, Venetië, Florence, Turijn, Milaan of Napels; evenals in kleinere steden zoals Pisa, Siena, Verona, Ferrara of Mantua. Maar zelfs zeer kleine nederzettingen ergens aan de kust van Amalfi of in het Nationaal Park Cinque Terre kunnen vaak bogen op bezienswaardigheden van speciale culturele of natuurlijke waarde.
Het is duidelijk dat de opname van het monument op de lijst van de belangrijkste objecten voor de mensheid het prestige en de "reputatie" van het gebied waar het zich bevindt aanzienlijk beïnvloedt. Anders is het zeer waarschijnlijk dat het niet zo populair zou zijn geweest, maar nu ... Nu kunnen restauranthouders, hoteliers en gewoon sluwe zakenlieden kalm zijn - de stroom toeristen is gegarandeerd niet op! Daarom zijn er in Italië alleen, in regio's waar monumenten op de Werelderfgoedlijst staan, ongeveer 23.000 accommodaties waar ongeveer 710.000 mensen tegelijkertijd kunnen verblijven - dit is 15% van de totale hotelmarkt in het land.
Dus probeerde Isnart de specifieke impact op de vraag naar toerisme te bepalen met de titel "UNESCO Werelderfgoed". En niet zomaar, maar om te begrijpen hoe zo'n impact kan worden versterkt. Als gevolg hiervan bewezen de verkregen gegevens dat de monumenten van UNESCO echt een hogere "prestatie" hebben in vergelijking met de "normale". Van 2011 tot medio 2013 was de bezettingsgraad van hotelkamers bijvoorbeeld bijna altijd aanzienlijk hoger in de regio's die worden gekenmerkt door UNESCO-monumenten. Bovendien biedt 71% van de plaatsingen in deze regio's online boekingsdiensten, vergeleken met 64% in de rest van Italië. En over het algemeen is het serviceniveau en zijn "technologische" in de buurt van UNESCO-sites veel hoger.
En hier komen we tot een tegenstelling. Gezien alle voordelen van het bezit van een werelderfgoed, lijkt het verschil in inkomsten uit toerisme in de regio's meer dan onbeduidend. Het verschil in gemiddelde kosten van toeristen in het land is immers minder dan 5% (wat overeenkomt met slechts 3 euro in absolute waarde). En dit cijfer wordt nog minder in het geval van vergelijking van de huisvestingskosten. De reden voor deze gang van zaken is nog niet bekend, maar het feit is duidelijk. Dus nu hebben de Italiaanse experts op het gebied van toerisme een nieuwe (hoewel het ook "oude" en eeuwige) taak is - om te bepalen hoe het aantal toeristen kan worden omgezet in "kwaliteit".
