"... Ze brachten pasta - een diep keramisch bord met stomende spaghetti in een prachtige tomatensaus, geurig met verse basilicum, of een dikke romige geur van wilde paddestoelen. Als dessert dienden ze een stuk parmezaanse kaas - rijp, verkruimelend - met aromatische pecorino uit Sardinië en een groot bord fruit uit de keuken. het aroma van gezette koffie, gesprekken zakten weg in een gefluister en werden lui, gezellig, intiem.Vin santo, zoet, donker, gegoten in kleine glazen; Zondagse lunch liep ten einde ... "
Als ik ooit besluit kooklessen te geven, is het eerste wat ik mijn studenten zal aanbevelen het boek van Amore en Amaretti, een Australische journalist, Victoria Cosford. En tot de verplichte lectuur.
Ik heb nog geen "smakelijker" boek ontmoet. Zelfs de "Gargantua en Pantagruel" van de oude Rabelais leken me toen niet zo smakelijk.
Mijn beste lezers! Als je kwijlt van slechts één zin "Italiaanse keuken", dan ben je hier welkom.
Het woord amore Het is al internationaal geworden en vereist geen vertaling, maar amaretti - dit zijn zulke kleine bitterkoekjes die naar ons toe kwamen uit de provincie Lombardije. Amaretto liquor is trouwens ook gerelateerd aan deze koekjes, omdat beide woorden - amaretti en Amaretto niet van het werkwoord kwamen amare ("liefde")zoals velen denken, maar dan van het bijvoeglijk naamwoord amaro, wat 'bitter' betekent, zoals de smaak van amandelen. Misschien verdient 'Amaretto' een apart verhaal, en u, mijn beste lezers, zult het zeker horen.
Maar terug naar het boek Amore en Amaretti van Victoria Cosford.
De actie begint met de hoofdpersoon, de Australische Victoria, die de Italianen noemen La Wiki, ontmoet de knappe en culinaire tovenaar Gianfranco, een chef-kok van God en mede-eigenaar van het restaurant. Gianfranco is prachtig, gepassioneerd over alles. Victoria wordt verliefd en besluit in Italië te blijven om te leren koken en bij haar geliefde te zijn. Maar toen ...
Hoewel, stop, zal ik de intrige niet onthullen. Wat er daarna gebeurde met de zwarthoofdige impulsieve Gianfranco en de hoofdpersoon, zul je het zelf ontdekken.
Natuurlijk is het onwaarschijnlijk dat je in Cosford ingewikkelde intriges, detectiveverhalen en fictie zult vinden.
Maar als je graag mediteert bij een kopje thee of cappuccino, en het proces van het kiezen van groenten, kaas of vlees brengt je naar een speciale geïnspireerde staat, als de zin "toveren over een gerecht" geen lege zin voor je is, dan is "Amore en Amaretti" absoluut jouw leeskwestie .
Victoria reist door Italië, werkt in trattoria's en restaurants, verwerft nieuwe kennissen, wordt verliefd, scheidt, proeft nieuwe gerechten, absorbeert Italiaanse zon met elk deel van haar lichaam, kortom, gebruikt elk moment om van Italië te genieten.
In het boek zie je geen platgetreden toeristische routes, ze kunnen alleen in het klein worden geraden - hier en daar zijn er nog sporen.
Bijvoorbeeld tijdens een zeldzaam weekend La Wiki hij komt naar Rome, Venetië of Florence om rond te lopen door de oude straten verborgen voor nieuwsgierige blikken, bezoekt kruidendokters, boekbinderijen, winkels, bars en restaurants.
Overigens onthult de auteur veel geheimen over de zogenaamde culinaire reizen, die erg populair zijn bij toeristen van over de hele wereld.
In één woord, zoals ze zeggen, is het beter om eenmaal te lezen dan honderd keer te horen.
Dus leun achterover in uw stoel en geniet. Bon appetit, dat wil zeggen lezen!
