De Appian Way-route in Rome

Een wandeling langs de Appian Way is een reis naar het verleden. Onderweg ziet u vele oude bezienswaardigheden omringd door prachtige uitzichten.

Antique Appian Way, foto door Stijn Nieuwendijk

Over de weg

Sinds de oudheid wordt de Appian Way de "Queen of Roads" genoemd. Voor onze tijdgenoten veroorzaakt het echte bewondering. Natuurlijk is dit oude pad al gedeeltelijk met modern asfalt gegoten, maar in veel van zijn delen is een echte coating van strak passende, tijdgepolijste stenen bewaard gebleven. Verrassend, werden de oude Romeinse wegen gebouwd volgens de strikt goedgekeurde regels - de "Wetten van de XII-tabellen", gepubliceerd in 450 voor Christus. De Appian Way samen met een deel van het grondgebied van Rome in 1988 verwierf de status van een archeologisch park (Parco Regionale Della'Appia Antica).

Kijkend naar de gewiste stenen van de Appian Way, waarover de schoonheden van de pijnbomen majestueus stijgen, voelen we ons een deel van de grote geschiedenis. Op deze keien liepen, zelfs vóór de geboorte van Christus, de hoeven van paarden en sandalen van Romeinse legionairs; hier kwamen eeuwenlang brullende strijdwagens voorbij en treurige begrafenisstoet voorbij.

De weg van Rome naar het zuiden werd aangelegd van 312 tot 244. BC onder de censor van Appia Claudius Tseke, en ze strekte zich uit van Rome tot Capua, werd later uitgebreid tot Brundisia (vandaag Brindisi). Ze verbond Rome met Griekenland, Egypte en Klein-Azië. De officiële naam van dit oude pad is de Old Appian Way (Via Appia Antica). Er is een nieuwe weg - Appia Nuova. Het werd gelegd in de XVIII eeuw, van Rome tot het Albanese meer.

Langs de Appian Way van Rome naar Capua in 71 v.Chr e. meer dan 6000 gevangen slaven werden gekruisigd na de onderdrukking van de opstand van Spartacus.

Hoe te komen en hoe het beste te reizen op de Appian Way

Wandelen langs de Appian Way is niet erg handig. Het duurt lang om naar de belangrijkste bezienswaardigheden van het historische park te gaan. Langs de weg worden geen trottoirs aangelegd en het is een beetje plezier om elke minuut aan de rand van een smalle trottoirband van een halve meter te kruipen.

Het is het handigst om de hele route met de auto te rijden. U kunt de Archeobas-toeristenbus nemen op station Termini. De bus biedt toeristen een audiogids (er is begeleiding in het Russisch).

Je kunt de Via Appia Antica ook bereiken via geplande routes: met bus 118 vanaf het metrostation Piramide of met bus nr. 218 vanaf Lateran Hill, vanaf de kathedraal van San Giovanni.

Loop langs de oude Appian Way

Poort van St. Sebastian

Porta Appia (later de "Poort van St. Sebastian"), foto door Alvaro de Alvariis

Het eerste punt op de Appian Way zijn de poorten van San Sebastiano (Porta San Sebastiano). Voor de poort, vijftig meter hoog, staat de Boog van Drusus de Oude (Arco di Druso). Dit gebouw ondersteunde ooit het aqua-aquaduct Aqua Antonian, dat water aan de baden van Caracalla leverde, vervolgens werd het met twee muren aan de haven van San Sebastiano bevestigd. Nu deze muren zijn vernietigd, staat de overlevende boog apart.

De poorten van San Sebastiano maakten deel uit van de muur van Aurelianus. Dit zijn de grootste overgebleven antieke Romeinse poorten. Ze werden in fasen gebouwd, op verschillende tijdstippen. Het verschil is duidelijk zichtbaar in de architectuur van het gebouw. Het lagere niveau, gebouwd in de III eeuw na Christus. van ruwe steen, was laag, gehurkt, rechthoekig van opzet. Dit gebouw werd de Appia-poort (Porta Appia) genoemd, het werd beschouwd als het begin van de Appian Way.

In de V-eeuw werden de poorten versterkt en opgebouwd, waarbij twee halfronde torens van dicht Romeins metselwerk werden toegevoegd, met netjes ontworpen raamopeningen en rechte tanden. Als je stopt, neem je een kijkje en loop je rond het gebouw van alle kanten, zie je veel interessante dingen op deze oude muren. Oude Romeinse "graffiti", net als in onze tijd achtergelaten door stadsbewoners, is bewaard gebleven. Onder deze huishoudelijke inscripties zijn er belangrijke betekenissen in andere talen gemaakt door pelgrims. In de vroege christelijke periode liepen gelovigen door de poorten naar de basiliek van San Sebastiano en de nabijgelegen catacomben.

In de afgelopen eeuwen hebben de poorten van San Sebastiano veel gezien. Van de vijfde tot de zestiende eeuw werden ze verhuurd aan Romeinse kooplieden, die het recht kregen om een ​​invoerrecht te heffen. Twee keer in de 16e eeuw dienden de poorten als een triomfboog en waren ze rijkelijk versierd met kolommen en sculpturen. Dit gebeurde in april 1536, toen Karel V triomfantelijk Rome binnenkwam, en in december 1571, toen keizer Marcantonio Colonna elkaar ontmoette na de overwinning in Lepanto. Toen verzamelde zich een enorme menigte om te kijken hoe de bezwaarde Turkse gevangenen door de boog liepen.

Nu is in het poortgebouw van San Sebastiano een klein museum geopend. De expositie van Museo delle Mura illustreert de geschiedenis van de ontwikkeling van vestingwerken van het oude Rome. Je kunt de torentrap beklimmen, een wandeling langs de muren maken en oude verdedigingswerken vanaf een hoogte bekijken. Toegang tot de tentoonstelling is gratis; de vrije dag in het museum is maandag.

Dominee Quo Wadis

Kerk van Dominee Quo Vadis, foto Alvaro de Alvariis

Bij de poort staat een kleine tempel Domine quo Vadis (Domine quo vadis), de officiële naam is Santa Maria in Palmis (Santa Maria in Palmis).

"Domine, Quo Vadis?" - dit is hoe de woorden "Waar gaat u heen, Heer" in het Latijn waarmee de apostel Petrus, die uit Rome vluchtte, zich tot Christus keerde, zo klinkt. En Jezus antwoordde: "Waar ik weer gekruisigd zal worden!" Peter schaamde zich, keerde terug naar de stad en ontving een martelaarschap.

Voetafdrukken van Jezus (kopie), foto door PharaosWaechter

Op de plaats van een legendarische ontmoeting in de 9e eeuw, werd deze kerk gebouwd. In het begin was ze erg klein. In 1637 werd het herbouwd door de wil van kardinaal Francesco Barberini. Binnen in de tempel is er een heilig relikwie - een stenen plaat waarop de voetafdrukken van Jezus werden gedrukt (een kopie van de plaat is opgeslagen in de Domine Quo Vadis-tempel, het origineel bevindt zich in een andere basiliek - in San Sebastiano fuori le Mura). Een constante stroom pelgrims passeerde de Appieva-weg en een kleine tempel. Mensen gingen naar Egypte en Griekenland, naar Klein-Azië. In het oude heiligdom baden reizigers voor de laatste keer voor een lange reis, zich tot de Heer wendend met verzoeken om een ​​veilige terugkeer. Op een stenen plaat met voetafdrukken van de voeten van de Heiland werd een afscheidswaarschuwing gegeven aan iedereen die wandelde met de wensen van een succesvolle reis.

Cafarella Park

Je kunt de reis vanuit de tempel op verschillende manieren voortzetten. Het is mogelijk om de auto te parkeren en een wandeling te maken in het grote Park Cafarella (Parco della Caffarella) te voet of per fiets.

Cafarella Park, foto door Riccardo Galeazzi

Carfarella is een middeleeuws pastoraal park, dat geen analogen heeft in de Romeinse omgeving. Dit is een verrassend schilderachtig landschap met bosjes, grotten en beekjes, met uitgestrekte sappige weiden en kuddes grazende schapen. Er zijn geen tekenen van moderne beschaving in de vorm van bekende cafés of restaurants. Er zijn alleen drinkfonteinen, en ook een schapenboerderij waar je echte ricotta kunt kopen. Deze habitat is 78 soorten dieren en vogels.

In het park vindt u verschillende monumenten uit de oudheid en de middeleeuwen:

• Het Nymphaeum van Egeria (II eeuw na Christus) werd gebouwd door Herodes Atticus ter nagedachtenis van zijn vrouw Annia Regilla.
• Tomb of Annia Regilla is een goed bewaard gebleven cenotaaf met twee verdiepingen.
• Valka-toren - een gebouw uit de XII eeuw. van tufsteenblokken.
• Romeinse tank I n. e.
• Columbarius Constantine (II eeuw na Christus), werd in de middeleeuwen omgezet in een watermolen.
• Het heilige bos dat Herodes Atticus beval te planten.
• Church of St. Urban (II eeuw A.D.) is een oude Romeinse kerk, omgebouwd tot de kerk in de middeleeuwen.

Lees meer over de activiteiten van het Kafarella-park op www.caffarella.it.

Na een wandeling en rust kunt u verder gaan langs de Appian Way.

Catacomben van St. Callist

Er is nog een optie. Zonder het park in te gaan, draai je onmiddellijk naar de catacomben van San Callisto. Dit zijn de grootste christelijke catacomben in Rome, die in de II-IV eeuwen werden gebruikt voor begrafenissen.

In de catacomben van San Callisto

De Catacombe di San Callisto (Catacombe di San Callisto) strekte zich vele kilometers uit langs de Appian Way. In de oudheid was het begraven van de doden in Rome verboden. De stedelingen haalden de lichamen van de overledene buiten de stad en begaven zich daar, blokkeerden ze in kerkers met meerdere lagen.

De "stad van de doden" is cool en somber. Smalle stenen gangen tussen ommuurde nissen. De trap van paus Damasius leidt naar de pauselijke crypte, waar 9 pontiffs rustten, en naar het graf van St. Cecilia. Als je in de verre hoek van de kubussen van Cecilia staat, zie je verschillende fresco's op de muren. Deze waardevolle schilderijen dateren uit de 8e tot 9e eeuw.

5 kubussen van de heilige mysteriën in de catacomben van St. Callistus waren bedoeld voor de begrafenis van leden van één familie. Hun muren zijn versierd met fresco's uit de III eeuw, die de sacramenten van de doop, de eucharistie en de algemene opstanding verbeelden.

Achter de kubussen begint de trap van de martelaren (II c.), Begrafenisprocessies met de lichamen van de vermoorde pausen daalden af ​​in de catacomben erlangs.

Aan de kubussen van de Sacramenten is een gedeelte van St. Miltiad verbonden (II c.). Het verbindt de crypten van de pausen en St. Cecilia met de crypte van Lutsina, waarin de pauselijke martelaar Cornelius werd begraven.

In de catacomben van St. Callist vindt u veel waardevolle historische en praktische informatie over de soorten grafnissen in de catacomben; over de cultuur van ondergrondse begrafenissen, geadopteerd door de heidenen, christenen en joden.

Na een bezoek aan de kerker wil ik een pauze nemen van sombere indrukken en me in stilte afleiden van gedachten 'over het eeuwige'. Bij de catacomben is een gezellig schaduwrijk park waar je gewoon kunt zitten en luisteren naar de zingende vogels.

De werktijden van de catacomben van St. Callistus

VT-Sun 09:00 - 12:00 en 14:00 - 17:00.
Maandag vrij.

De kerkers worden exclusief begeleid door een gids. Kaartjes worden verkocht aan de kassa in de buurt.

Tickets

Volledig ticket - € 8;
kinderen (7-15 jaar oud) - € 5.

Alle informatie op de website www.catacombe.roma.it.

Lees hier over andere catacomben in Rome.

St. Sebastian's Basiliek buiten de stadsmuren

San Sebastiano Fuori Le Mura, foto Timothy Hart

De basiliek van St. Sebastian buiten de stadsmuren (Basilica di San Sebastiano fuori le mura - San Sebastiano Fuori le Mura) bevindt zich boven de catacomben van St. Sebastian. De poort van San Sebastiano is vernoemd naar deze basiliek. De kerk werd ingewijd ter ere van de heilige martelaar Sebastian (Romeinse legionair), die leefde tijdens het bewind van keizer Diocletianus.

Er is een traditie dat christenen in de plaatselijke catacomben (nu de catacomben van San Sebastiano) de relieken van de heiligen Petrus en Paulus behoedden om te ontheiligen. De overblijfselen van de apostel Paulus bevinden zich nog steeds in de basiliek die in de 4e eeuw over de catacomben is gebouwd. Aanvankelijk heette de tempel Basiliek Apostolorum. Het werd verwoest door barbaren en er is niets bekend over zijn ongerepte uiterlijk vandaag. Tijdens de reconstructie werd een gebouw opgetrokken met een bescheiden barokke gevel, een breed driehoekig fronton en een portiek, waarin granieten kolommen uit de eerste oude Romeinse basiliek werden bewaard.

De geschiedenis van San Sebastiano Fuori-le-Mour is nauw verbonden met de vroege christelijke catacomben en de prestatie van de martelaar Sebastian. Een jonge Romeinse Sebastian, opgeleid in Milaan, diende als het hoofd van de keizerlijke garde. Hij beweerde in het geheim het christendom en predikte een nieuw geloof aan zijn kameraden. Hiervoor werd Sebastian ter dood veroordeeld, zijn lichaam doorboord met verschillende pijlen. De martelaar overleefde echter op wonderbaarlijke wijze, gaf het geloof niet op en bleef het christendom prediken. De woedende Diocletianus beval Sebastian te stenigen en het lichaam in de Romeinse Grote beerput te gooien. Daarna had een Romein, Christian Lucin, een visioen. Sebastian verscheen haar in een droom en vroeg om zijn lichaam uit de beerput te halen om begraven te worden in de catacomben, in de christelijke traditie.

Sint Sebastiaan, foto :: Marco ::

De overblijfselen van de heilige martelaar werden lange tijd opgeslagen in de crypte onder de basiliek. In de IX eeuw werden ze vervoerd naar de kathedraal van St. Peter, om te beschermen tegen het overvallen van Saracenen. In de gerestaureerde basiliek, in de kapel van St. Sebastian, nu zijn deeltjes van de onvergankelijke relieken van de heilige martelaar opgeslagen. De grafsteen is gemaakt door de beeldhouwer Giorgetti, volgens de schets van Lorenzo Bernini. Er zijn andere overblijfselen in de tempel: een pijl die het lichaam van de heilige doorboorde; fragment van de kolom waaraan het was gebonden.

En hier zie je het origineel van dezelfde stenen plaat met sporen van Jezus 'voeten, een exemplaar dat we in Domina Kuo Vadis zagen.

Binnen ziet de kerk er bescheiden uit, bijna ascetisch. Haar enige heldere decoratie is een prachtig cassetteplafond, dat Saint Sebastian voorstelt.

Catacomben van St. Sebastian

Catacomben van St. Sebastian (Catacombe di San Sebastiano), foto door Joseph Guinigundo

De catacomben van St. Sebastian (Catacombe di San Sebastiano) zijn bescheidener van formaat dan de ondergrondse begraafplaats van San Callisto, en er zijn veel minder mensen die erop willen afdalen. Ze gaan echter alleen naar deze kerkers onder begeleiding van een gids - het is gemakkelijk om verdwaald te raken in de labyrinten. Entree kost € 8.

Aanvankelijk waren er heidense begrafenissen in de catacomben, later werden ze gebruikt door christenen. Ze werden de catacomben van St. Sebastian in de 11e eeuw genoemd, omdat ze zich naast de Basiliek van St. bevonden Sebastian, waar vandaag de overblijfselen van de heilige zijn opgeslagen, en in de christelijke catacomben is er een crypte van St. Sebastian. Op een diepte van 9 m werden 3 mausolea omgehakt, waar muurschilderingen werden bewaard.

Zie www.catacombe.org voor meer informatie.

Villa Maxentia

Villa Maxentia (Villa di Massenzio), foto Walking Center Italia

Villa Maxentia (Villa di Massenzio) - of liever, de ruïnes van rode bakstenen gebouwen die prachtig opvallen op een grasveld. De eerste gebouwen op deze site verschenen in de 1e eeuw. BC. e. In de IV eeuw begon de Romeinse keizer Maxentius met een grootschalige reconstructie van de villa in zijn paleis.

Ooit was het een grandioos gebouwencomplex. Het omvatte het paleis van keizer Maxentius, het familiemusoleum en een enorm circus. Na de dood van de wrede keizer werd al deze pracht gestaag vernietigd en weggenomen door Romeinse burgers. De autoriteiten dachten pas in 1960 na over de reconstructie van het oude monument, ter voorbereiding op de Olympische Spelen.

Tot de 19e eeuw beschouwden historici dit complex als de villa van Caracal, maar na gedetailleerde studies bleek dat de villa werd gebouwd door Maxentius. Zelfs die paar fragmenten die tot onze tijd van Villa Maxentia zijn overgebleven maken indruk op de waarnemer zowel dichtbij als op afstand.

Het best bewaarde circus, gebouwd in de jaren 306-312. In één keer bood het plaats aan maximaal 10 duizend toeschouwers. Het pad waarop de wagenrennen plaatsvonden, was meer dan een halve kilometer lang. De overblijfselen van twee hoge pyloon torens hebben overleefd, maar er bleef niets over van de 12 uitgangspoorten voor de wagens die ertussen werden geplaatst. De rijkelijk versierde keizerlijke doos boven de poort heeft het niet overleefd. In de arena stond een obelisk van Domitianus, ongeveer 17 meter hoog. In het midden van de XVII eeuw werd hij verplaatst naar Piazza Navona - daar betrad hij de sculpturale groep van de fontein van de Vier Rivieren en staat nog steeds.

In historische documenten is er geen informatie over de wedstrijden in dit circus. Het complex was gewijd aan de nagedachtenis van Valery Romulus - de vroegtijdig overleden zoon van de keizer. Blijkbaar was het bedoeld om spelletjes te houden ter nagedachtenis van de keizerlijke erfgenaam.

Het graf van Valery Romulus bevindt zich in de buurt. Dit grote mausoleum werd gebouwd voor de hele Maxentius-familie, inclusief de keizer zelf, maar alleen zijn zoon werd daar begraven. Onderzoekers geloven dat ooit een enorme koepel, vergelijkbaar met de koepel van het Pantheon, boven dit gebouw torende. Na verloop van tijd was hij onherstelbaar verloren.

U kunt Villa Maxentia elke dag bezoeken, behalve op maandag, van 10:00 tot 16:00 uur. Officiële website: www.villadimassenzio.it.

Graf van Cecilia Metella

Graf van Cecilia Metella en het fort van Caetani, foto JackRoma

Een van de symbolen van de Appian Way is het graf van Cecilia Metella (Mausoleo di Cecilia Metella). Aristocraat Cecilia was de dochter van de consul Quinto Metello Cretico, de vrouw van Crassus. Het mausoleum werd gebouwd om de kracht van een adellijke familie te demonstreren.

De 11-meter ronde toren, bekleed met roze travertijn, staat vandaag in puin. Vermoedelijk bestaat dit monument hier al sinds 50 v.Chr. Deze grafstructuur was de eerste constructie van dit type, ter vervanging van de traditionele Etruskische kruiwagens.De toren had in het begin een conisch einde, maar werd in de middeleeuwen vernietigd.

Cecilia Metella Mausoleum (Mausoleo di Cecilia Metella), foto door Agnieszka Eile

Het mausoleum werd onderdeel van het kasteel van Caetani. Het werd door de eigenaars gebruikt als verdedigingstoren, zodat zwaluwstaarttanden over de bovenste laag verschenen. De overblijfselen van Cecilia Metella werden verplaatst naar het Palazzo Farnese; sindsdien staat het graf leeg.

Op de muur van het graf zijn ommuurde fragmenten van oude reliëfs. Bekwame ornamenten en stopcontacten, delen van marmeren sculpturen worden tentoongesteld. Het bovenste gedeelte van de muur van de ronde toren is versierd met afbeeldingen van stierenkoppen. Dit ontwerpkenmerk van het mausoleum gaf de naam van de hele omgeving - het wordt Capo di Bove (Capo di Bove - Hoofd van een stier) genoemd.

Sint-Niklaaskerk in Capo di Beauvais

Sant Nicola a Capo di Beauvais, foto chromonster

Vanaf het graf van Cecilia vertrokken we aan de overkant. Tegenover zijn de overgebleven buitenmuren van de gotische Sint-Niklaaskerk in Capo di Beauvais (Chiesa di San Nicola a Capo di Bove - San Nicola a Capo di Beauvais). Deze tempel, samen met het mausoleum van Cecilia, verdedigings- en boerderijgebouwen, stallen en woongebouwen, maakte deel uit van het bezit van de familie Caetani - een adellijke familie, waaruit verschillende kardinalen en zelfs twee pontiffs op verschillende tijdstippen kwamen.

In de 14e eeuw werd een kerk gebouwd op de binnenplaats van het fort Caetani. Ze wijdden het ter ere van St. Nicolaas van Bari. De machtige familie Caetani verloor hun voorrechten in de XIV-XV eeuw; hun bezittingen waren verdeeld over verschillende aristocratische clans. Na verloop van tijd werden de meeste gebouwen van het kasteel van Caetani ontmanteld voor bouwmaterialen of met de tijd ingestort. Het skelet van de kerk is in de vorige eeuw gerestaureerd, maar het dak van het gebouw is nooit gerestaureerd.

De reis langs de Old Appian Way is goed om te voltooien met een fatsoenlijke lunch in het gezellige restaurant "L'Archeologia" (Via Appia Antica, 139) of "Cecilia Metella" (Via Appia Antica, 125/127/129).

Bekijk de video: Episode 42 The Appian Way (November 2024).