Wandelpaden in Napels beginnen altijd met het Piazza del Plebiscito, waar de kerk San Francesco di Paola zich bevindt. Gebouwd in 1836, in opdracht van koning Ferdinand I Bourbon, kijkt het gebouw uit op het Koninklijk Paleis.
Een prachtig voorbeeld van Italiaans neoklassiek trekt toeristen aan met zijn elegante architectuur en rijke interieurdecoratie.
Het idee om een kerk te bouwen kwam bij Ferdinand I van Bourbon op het moment dat hij de Fransen versloeg en de landen die ze hadden ingenomen bevrijdde. Nadat hij de troon had herwonnen, besloot de vorst zijn triomf voort te zetten met de bouw van een nieuwe tempel. De kerk was gewijd aan Franciscus van Paola, de patroonheilige van Calabrië, de geboorteplaats van de Franse Bourbons.
In 1816 begon de bouw van de basiliek van San Francesco di Paolo. De Zwitserse architect Pietro Bianco werd gekozen als de architect van de katholieke kerk. Het project was gebaseerd op het beroemde Romeinse pantheon. Bianco vulde het aan met een uitgebreide colonnade, die het gebied van Plebiscito prachtig omlijst.
Constructie
De neogotische rechthoek van San Francesco di Paolo wordt bekroond door een koepel van 53 meter die ligt op 34 kolommen van de Corinthische orde, waarvan de stammen zijn gesneden uit Mondragone-marmer. Voor het portiek, naar het voorbeeld van het plein, staan beelden van twee koningen - Charles Bourbon III (Charles III de Bourbon) en Ferdinand I, gemaakt door Antonio Canova (Antonio Canova). De gevel van de portiek bestaat uit 6 kolommen en 2 pilasters gemaakt van wit Carrara-marmer. Daarop ligt een dwarsbalk (architraaf), waarop een inscriptie is aangebracht, waarmee wordt aangegeven aan wie de kerk is gewijd.
De bouw vond plaats in verschillende fasen. In 1816 werd de eerste steen van het gebouw gelegd. Het ontwerp van de gevel van de portiek en galerijen werd pas in 1824 voltooid. De inrichting van het interieur van het monument duurde tot 1836. In hetzelfde jaar, uitgenodigd voor de opening van de tempel, wijdde paus Gregorius XVI plechtig de prachtige structuur. Door ruïne en vernietiging te vermijden, is het tot op de dag van vandaag veilig bewaard.
Zoals door Ferdinand bedacht, zou San Francesco di Paolo de belangrijkste kerk van Napels worden. De wensen van de koning werden belichaamd in een prachtige koepel, de werken van beroemde kunstenaars en sculpturen, in een ongewoon architectonisch ontwerp van het gebouw. Langs de omtrek van de rotonde, in de galerijen, zijn sculpturale beelden van 4 aardse en 3 theologische deugden geplaatst. In de rechterkapel van de hal is een vroege creatie van Luke Giordano's borstel "Saint Onufriy for Prayer".
Onder een gigantische boog, in het midden van de hal, staat een stenen altaar rijkelijk ingelegd met lapis lazuli. Het is veel ouder dan het gebouw zelf, omdat Anselmo Cangiano werd opgericht in 1641. In 1835 verliet het oude altaar de kerk van de heilige apostelen (Santi Apostoli) en ontving een permanente verblijfsvergunning in het belangrijkste heiligdom van de stad. Vergulde figuren van engelen zijn aan de zijkanten geïnstalleerd en de wanden van de troon zijn beschilderd met fresco's.
Het grootste deel van de foto is gewijd aan afleveringen uit het leven van St. Franciscus. De sacristie van de tempel maakt gebruik van de werken van Anthony Campi "Circumcision" (16e eeuw) en Gaspar Landi "Immaculate" (18e eeuw). Aangewezen als een historisch monument van de stad, heeft de kerk van San Francesco di Paolo zijn religieuze betekenis niet verloren in onze dagen: het wordt gebruikt voor verschillende feesten en festivals gewijd aan kalender katholieke evenementen.
Hoe kom je er?
Dichtbij het plein ligt het metrostation Piazza Amedeo. Een kilometer van de basiliek ligt het maritieme station van Napels. De kerk is overdag open, de toegang is gratis.
