Op de derde dag van ons verblijf op Sicilië nodigden Mario en Antonella ons uit voor een pizzeria. Persoonlijk keek ik echt uit naar deze avond, omdat ik graag het authentieke instituut wilde zien, waar de Sicilianen zelf naartoe gaan, en de lokale keuken proberen. En zij is trouwens heel anders dan alles wat we in andere regio's van Italië probeerden.
Op Sicilië worden zeevruchten en knoflook, die in bijna alle gerechten aanwezig zijn, vooral geëerd, en pizza is geen uitzondering. Dus, onze tafel was voor acht uur 's avonds geboekt - precies op het moment dat absoluut de hele lokale bevolking aan het dineren is, dus bijna geen auto's of zelfs voetgangers op onze weg kwamen.
Buiten pizzeria Calvino (Calvino), opgericht in het verre 1946, het ziet er erg eenvoudig uit en nodigt vooral geen bezoekers uit. Maar dit is niet nodig - vanaf acht uur 's avonds begint zich hier een rij te verzamelen van mensen die geen tafel hebben gereserveerd, wat op zich al willekeurige toeristen aantrekt.
De prijzen hier zijn misschien zelfs hoog, vergeleken met ons favoriete Romeinse restaurant Carlo Menta, waar een grote pizza 5-6 euro kost. Laat u echter niet afschrikken door de prijzen, u zult de smaak van deze pizza nooit vergeten!
Bij de ingang van de pizzeria is er zoiets als een receptie, waarachter zich een minzame Siciliaan bevindt. Toen we hoorden dat we op zo'n ongewoon moment voor toeristen in Sicilië aankwamen om specifiek de cultuur van dit eiland te leren kennen en dat we over alles wat we op onze website zien schrijven, mochten we zelfs naar het heilige der heiligen gaan - naar de keuken waar pizza wordt bereid. Hoofdredacteur van Italië voor mij en een team van professionele pizzamakers.
Hier kunt u in detail leren over het proces van het bereiden van de lekkerste en meest voorkomende gerechten op aarde. Daar in de hoek wordt het afgewerkte deeg verdeeld in gelijke stukken, afhankelijk van de grootte van de pizza die je hebt gekozen.
Op grote, met bloem bezaaide tafels wordt het uitgerolde deeg neergelegd en gevuld met de nodige ingrediënten.
Nou, je kunt alles in de oven doen.
Met behulp van een speciale schop valt het deeg voorzichtig in een hete oven. Zeker, deze oven is al vele jaren en het is gemaakt volgens een speciaal project, zodat pizza zijn unieke smaak en aroma verwerft.
De temperatuur in een klassieke houtoven bereikt 400 graden en pizza wordt in slechts 2-3 minuten gebakken.
Je kunt er ook worsten in koken, en waarschijnlijk alles. Dat zou zo'n fornuis zijn om thuis te zetten!
Na een gedetailleerde studie van de keuken, gingen we eindelijk naar onze tafel.
Mario en Antonella adviseerden ons om de traditionele pizza voor deze regio, Rianata en Trapanese, te proberen.
Uit de drankjes werd besloten om het lokale bruisende water Tomarchio te nemen, dat smaakt naar een limonade uit de kindertijd. Mario nam als man een biertje, vreemd genoeg respecteren Sicilianen hem ook. Niet zoals de Russen, die naar zijn mening de klok rond bier drinken, maar hij beheerste een fles 's avonds. Naast bier en frisdrank is er ook water, Coca-Cola en wijn. De keuze is klein maar voldoende.
Terwijl we wachtten op onze bestelling, die overigens niet erg lang duurde, konden we het interieur van dichterbij bekijken.
Hij is hier heel, heel bescheiden, ik zou zelfs ascetisch zeggen. Niet de gezelligste plek waar we ooit zijn geweest, maar de sfeer is geweldig.
De muren zijn wit, alleen afbeeldingen hingen in de gang. Maar hier is zo'n afbeelding op de tegel bevalt. Over het algemeen houden ze op Sicilië van keramiek. Het is vermeldenswaard dat, in tegenstelling tot veel Romeinse restaurants, de tafels hier vrij ver van elkaar staan en gesprekken van vreemden niet interfereren met het genieten van een heerlijk diner.
En hier is ons avondeten! Merk op dat de pizza al is gehakt, en het is helemaal niet zoals we het vroeger zagen. Op Sicilië wordt het in kleine vierkante stukjes gesneden en met een vork gegeten. Zeer comfortabel
Echte Siciliaanse pizza heeft een zeer rijke smaak. Dit is geen Margarita voor jou.
Pizza wordt geserveerd in een platte metalen plaat bedekt met speciaal papier. Waarschijnlijk is dit gedaan om minder te wassen dan afwas. Geweldig advies voor iedereen die deze ondankbare taak niet leuk vindt.
Pizza, hoewel klein (we namen het gemiddelde voor elk), maar zeer bevredigend. Daarom is het voldoende voor een stevig diner.
Toen we klaar waren met eten, keken we per ongeluk de volgende kamer in, waar Mario's vrienden net zaten, ook dol op rennen en marathons. Het lijkt erop dat ze al pizza hebben gegeten en de taart zijn begonnen.
Toen werd ons een buitengewone eigenschap van alle Sicilianen onthuld - het maakt niet uit of je bekend bent of niet, ze zullen zeker met je delen. Dus we hadden een stuk chocoladetaart als dessert.
Ondanks het zeer ascetische interieur, dat naar mijn mening alleen deze plek nog meer sfeer geeft, probeerde ik hier mijn beste pizza in het leven.
Je moet toegeven dat eind november, wanneer er vrijwel geen toeristen in Trapani zijn, de pizzeria vanaf 8 uur 's avonds gevuld is met inheemse mensen die weten wat heerlijk zegt veel.
Bekijk Sicilië: musea, restaurants, interessante plaatsen op een grotere kaart
Zonder voorafgaande reservering zul je het tijdens het staan moeten proeven, wat niet zo erg is. Het is moeilijk voor te stellen wat voor opstelling er in het seizoen is, maar ik zal hier zeker meer dan eens terugkeren en het nakijken. Ik raad oprecht aan al onze lezers te bezoeken.
Veel dank aan onze Siciliaanse vrienden. Mario en Antonelle voor het organiseren van onze vakantie op het eiland Sicilië in november.
