De Italiaanse trouwfotograaf Arthur Yakutsevich vertelt over een wandeling door de bezienswaardigheden van Rome met liefhebbers Sandy en David.
Vandaag wil ik u een kleurrijk verhaal onder de aandacht brengen met veel foto's van Sandy en David. Deze zomer kwamen ze een maand voor hun bruiloft vanuit Toronto aan in de Italiaanse hoofdstad, die ze van plan zijn te spelen in hun woonplaats. En dit is niet verwonderlijk, want in de afgelopen jaren gaan toekomstige pasgetrouwden steeds vaker op huwelijksreis voor een plechtige gebeurtenis. Hiermee kunnen ze veel nieuwe indrukken krijgen en ontsnappen aan de drukte die gepaard gaat met de organisatie van de komende viering. Als professionele fotograaf maakte ik een prachtige fotoshoot voor hen in Rome. De reisfoto's vóór de bruiloft zullen een prachtige decoratie zijn voor het familiealbum van Sandy en David.
Iedereen die op reis gaat, stelt de vraag: "Welke stad kiezen?" Er zijn zoveel prachtige plekken op de planeet. Maar geloof me, als u Rome kiest voor uw reis, zult u er geen spijt van krijgen. Eenmaal in deze stad aangekomen, werd ik er verliefd op en bleef ik hier lange tijd. En het is niet alleen de uitstekende keuken, die ik als een van de beste ter wereld beschouw. En niet alleen in een oneindig aantal unieke attracties. En zelfs niet bij de welwillende en gastvrije Italianen zelf. En waarschijnlijk in de unieke sfeer van deze geweldige stad. Zij was het die de mijne en miljoenen andere harten kon winnen.
Rome is ontegenzeggelijk geweldig. En de meeste toeristen die in Italië reizen, nemen het noodzakelijkerwijs op in hun route. Maar vergeet niet tientallen andere Italiaanse steden, zoals Milaan, Florence, Verona en Venetië. Ze verdienen niet minder aandacht dan de prachtige Italiaanse hoofdstad.
Velen van ons zijn vaak beperkt in tijd en geld. En dus proberen ze een reis te maken "in galop door Europa" door vele steden in een week te bezoeken. Probeer niet voor een dergelijke verleiding te bezwijken. Elke stad heeft immers zijn eigen geschiedenis, bezienswaardigheden, unieke sfeer en enkele functies. Na voldoende tijd in de "Eeuwige Stad" te hebben doorgebracht, kunt u niet anders dan bezwijken voor zijn charme.
Toeristen die uit jongere moderne landen komen, zullen vooral het contrast voelen. Dat is precies wat Toronto is, afkomstig uit Sandy en David. De geschiedenis bedraagt slechts ongeveer driehonderd jaar, heel weinig in vergelijking met Rome, wiens geschiedenis 700 jaar vóór onze jaartelling begon. Daarom hebben de toekomstige pasgetrouwden en hun ouders uitgenodigd voor een reis, zodat ze ook de gelegenheid hadden om het verschil te waarderen.
Eerste ontmoeting
De plaats voor de eerste ontmoeting en kennismaking met toekomstige pasgetrouwden koos ik voor de Spaanse Trappen. Verliefde stelletjes worden door een magneet aangetrokken tot deze beroemde Italiaanse attractie. Zittend op de trappen, dromen ze graag van een gelukkige toekomst en kijken hoe de schemering over de stad neerdaalt. En hoeveel aanbiedingen van handen en harten heeft deze plek gezien!
De Spaanse Trappen zijn terecht erkend als de mooiste trap van Europa. Meer dan drie eeuwen geleden gebouwd, maakt het nog steeds indruk met zijn architectuur en vrij grote afmetingen. Zijn unieke karakter ligt ook in het feit dat al zijn stappen bizar buigen, nu versmallen en vervolgens uitbreiden. Iedereen die besluit om de Pincho-heuvel te beklimmen, moet alle 138 stappen overwinnen. En dit is misschien niet zo eenvoudig als het op het eerste gezicht lijkt. Maar degenen die alle moeilijkheden overwinnen en naar de top gaan, zullen volledig kunnen genieten van het prachtige uitzicht over de stad.
De Spaanse Trappen zijn niet alleen geliefd bij toeristen. Kenners van high fashion gaan ook niet voorbij aan de beroemde bezienswaardigheid, en houden er soms shows van hun nieuwe collecties op. Tijdens dergelijke shows is de trap volledig aangepast en wordt het een fantastisch kunstwerk.
We ontmoetten elkaar op de trap en gingen naar de Trevifontein om een kleine wandeling te maken, elkaar beter te leren kennen en een plan voor een fotoshoot voor de komende twee dagen te schetsen. Door met mij te communiceren, hebben Sandy en David ook de kans niet gemist om de beroemde fontein van dichtbij te bekijken en zelfs een van de verplichte rituelen uit te voeren die alle toeristen uitvoeren - een munt gooien.
Ondanks de relatief kleine leeftijd is het unieke van deze waterbron niet te ontkennen. Uiterlijk ziet hij eruit als een enorm tafereel, met de god van de zee in de hoofdrol. Neptunus rent in zijn strijdwagen, die wordt uitgerust met zeepaardjes en machtige salamanders. Neptunus is echter niet het enige personage in dit Romeinse monument. Onder de fontein sculpturen, kan men beelden van de godinnen van Gezondheid en Overvloed opmerken, die de welvaart van Rome personifiëren. De architect is het meisje niet vergeten, dat volgens de legende de weg naar de bron heeft gewezen.
Er was eens, zelfs tijdens het bewind van Agrippa, in de hoofdstad van het Romeinse rijk, behoefte aan extra middelen voor drinkwater. Om dit probleem op te lossen, werden de beste legionairs gestuurd op zoek naar levengevend vocht. Ze hebben echter heel lang gefaald. En toen op een dag, toen de soldaten met lege handen naar huis zouden terugkeren, verscheen een meisje op mysterieuze wijze aan hen en nam hen mee naar een bron met schoon water. Die lente lag op 20 kilometer van de hoofdstad.
Het is van hem dat, volgens het oude aquaduct gebouwd vóór onze jaartelling, water nog steeds in Rome valt. Ter ere van de mythische maagd werd ook een naam aan de bron gegeven - Aqua Virgo, wat Maagd Water betekent. Volgens de legende kan het water van deze specifieke bron liefde en gezondheid schenken. In het Romeinse rijk moesten alle aquaducten eindigen met een fontein. En het is de Trevifontein die het aquaduct Aqua Virgo completeert.
Dienovereenkomstig wordt het water in de fontein als gelukkig beschouwd. Volgens het oude ritueel moet iemand die hem benaderde drie munten naar hem gooien met zijn rechterhand over zijn linkerschouder. De eerste munt draagt bij aan de terugkeer van Rome, de tweede - het verwerven van liefde, en de derde munt belooft dat je een huwelijk zult aangaan met je nieuwe liefde. Aan de rechterkant van dit antieke meesterwerk kun je de zogenaamde buizen van geliefden gebruiken voor degenen die hun soulmate al hebben ontmoet. Als je tegelijkertijd water uit de buizen drinkt, maak je je huwelijk onverwoestbaar.
Ondanks het feit dat al deze verhalen tot de categorie van stedelijke legendes behoren, wordt minstens één ritueel geprobeerd door iedereen die tot een magische bron komt. Tegenwoordig wordt dagelijks tot tweeduizend euro uit de fontein gehaald. Het ingezamelde geld wordt naar een goed doel gestuurd. En misschien zal voor iemand dit geld een echt wonder blijken te zijn.
Fotosessie (dag één)
Ik besloot de eerste dag van de fotoshoot door te brengen bij niet echt standaard Romeinse bezienswaardigheden.
Pinocchio Brand Store Museum in Rome
We kennen allemaal en houden van jongs af aan de held van het sprookje "Golden Key" Pinocchio. De grote Russische schrijver A.N. Tolstoy schreef dit favoriete kinderverhaal. Maar weet iedereen dat voor het eerst het verhaal van een jongen wiens neus werd verlengd toen hij begon te liegen, werd geboren in 1883. De auteur van een sprookje genaamd Pinocchio was Carlo Collodi, een beroemde Italiaanse schrijver.
De naam van de houten ondeugende jongen komt van het Latijnse woord pinea, wat pijnboom betekent. Volgens het sprookje was Pinocchio immers gemaakt van dennenhout. Het belangrijkste doel in het leven van Pinocchio was om een levende jongen te worden. Wat gebeurt er na een groot aantal verschillende avonturen waarin deze kleine grappenmaker altijd erin slaagde erin te komen. Dit is tenslotte een sprookje en sprookjes moeten een gelukkig einde hebben.
Ooit kwam een Italiaan in een villa in de stad Collodi. Het was daar dat, volgens de legende, een houten Pinokkio uit hout werd geschaafd. In de 17e eeuw kreeg de villa de status van nationaal architectonisch monument. Bijna niemand zorgde voor het gebouw en het raakte geleidelijk in verval onder invloed van meedogenloze elementen.
En daar kreeg Federico Bertol het idee om het Pinoccio Museum te openen. Pinokkio was tenslotte een favoriet personage in sprookjes van de kleine Federico. Zijn voorbeeld van een droom die uitkwam, hielp een eenvoudige plattelandswerker om een rijke man te worden.
Niet meteen, maar hij deed het. En zelfs beter dan hij wilde. Maar in het begin kostte het slechts vijf miljoen euro om het dak en de gevel te herstellen. Maar dankzij de volharding van F. Bertola, ontmoet Villa Ada, gelegen in het stadspark, vandaag vreugdevol iedereen die het sprookje wil aanraken.
In het museum zelf neemt het gelach van kinderen bijna nooit af, de sfeer van de vakantie heerst en natuurlijk ruikt het naar hout. En rond, waar niet te kijken - poppen en poppen weer. En dit zijn niet alleen Pinokkio en Pinokkio, maar ook hun vrienden: harlekijnbuffels, droevige pierrot, luxueuze marquises, blauwharigen en vele anderen. Het interieur heeft de vorm van een kast van papa Carlo. Er is zelfs het canvas waarachter de verboden deur is verborgen.
Naast houten poppen kun je in het museum ander oud speelgoed zien. Het materiaal waarvan ze zijn gemaakt, is het meest divers. Het kan bijvoorbeeld zowel composiet als porselein zijn. Ook worden voorbeelden gepresenteerd van oude mechanische poppen gemaakt van hout met porseleinen gezichten.
Elke volwassene in de ziel blijft een kind. En Sandy en David waren geen uitzondering. Zowel zij als hun ouders vonden het leuk om de magische wereld van poppen aan te raken.
Blue Ice - een Romeins paradijs voor ijsliefhebbers
Uit een gesprek met een verliefd stel kwam ik erachter dat Sandy niet onverschillig staat tegenover Italiaans ijs - gelato, en dit viel volledig samen met mijn passie voor koude Italiaanse lekkernijen. Daarom was ik gewoon verplicht om de gasten van de hoofdstad naar mijn mening de beste Italiaanse grondstoffen te introduceren. Hoewel elk van het moederland van Rome de aandacht van de zoetekauw verdient. Door een van hen te bezoeken, zult u waarschijnlijk van gedachten veranderen over de ideale smaak van ijs.
In het netwerk van Blue Ice krijgt u het beste ijs in Rome voor de beste prijs aangeboden. Niet alleen nieuwkomers, maar ook de inheemse inwoners van de hoofdstad zijn het hiermee eens. Daarom zijn er altijd veel mensen die willen afkoelen in Blue Ice. En er zijn een groot aantal smaken: aardbeien, banaan, mango, perzik, mokka, tiramisu, chocolade, crème brulee als, kokosnoot, pistachenoten, wafels, koekjes, vanille en nog veel meer.
Kies je favoriet of probeer iets nieuws, iedereen beslist zelf. Het kan een hoorn zijn die is bestrooid met noten, chocolade en gepofte rijst, of een enorm glas met kleurrijke ballen met goodies. Het aantal ballen in uw portie hangt alleen af van de fysieke mogelijkheden van uw lichaam. Een kleine tip: je moet zeker aandacht besteden aan de klassieke versie met pistachenoten en Nutella.
Fotosessie (tweede dag)
Op de tweede dag planden we het belangrijkste (meer klassieke) deel van de fotoshoot. Ze werd geroepen om de indrukken van een huwelijksreis te consolideren. Daarnaast hebben we de fotoshoot gecombineerd met een wandeling door Rome en een aantal interessante bezienswaardigheden bezocht. Laten we beginnen.
Villa Borghese
Degenen die op zijn minst af en toe een kijkje in mijn blog hebben genomen, hebben waarschijnlijk al mijn fotoreportages van het prachtige landschapspark Villa Borghese gezien. Dit enorme park is op een traditioneel Engelse manier gemaakt. De belangrijkste bezienswaardigheden zijn de Galleria Borghese, de dierentuin, het hippodroom en verschillende musea. Dit is het derde grootste openbare park in Rome en beslaat ongeveer 80 hectare.
Daarom, als u geen kennis wilt maken met bezienswaardigheden of kunstwerken, kunt u gewoon wandelen en genieten van de natuur. Voor toekomstige pasgetrouwden, moe van de voorbereiding op de bruiloft en de drukte van de grote stad, is dit bijna een ideale plek.
Voor degenen die besloten om bij ons te blijven, stel ik voor naar mijn nieuwe foto's te kijken tijdens een wandeling door Villa Borghese. We zijn vrijdagmiddag in het park aangekomen, maar het is hetzelfde als 'spitsuur' voor natuurliefhebbers. En natuurlijk waren er in het park, naast ons, een paar duizend mensen die wilden ontspannen en genieten van het uitzicht. Daarom moesten we proberen een goed resultaat te bereiken. Om dit te doen, vonden we de meest afgelegen hoeken in dit prachtige park.
Ik kon de Italiaanse pijnboom niet negeren. Een van deze bomen was tenslotte het hart van een houten jongen die we Pinocchio of Pinocchio kennen.
Colosseum
Geen enkel bezoek aan Rome en een fotoshoot kan natuurlijk niet zonder een bezoek aan het symbool van Italië - het Colosseum. Het is ook als de Eiffeltoren - een symbool van Frankrijk en het Kremlin - een symbool van Rusland. De naam van het oude amfitheater komt van het Latijnse woord "colosseum", wat in vertaling "kolossaal" betekent.
Deze grandioze constructie werd gebouwd in 8 jaar van 72 tot 80 jaar van onze jaartelling. De muren werden opgetrokken uit grote blokken en aan elkaar bevestigd door grote stalen beugels. De arena bood plaats aan maximaal 3.000 gladiatoren en 50.000 toeschouwers. Gladiatorengevechten vonden meer dan drie eeuwen plaats in de Colosseum-arena.
In de middeleeuwen verloor het Colosseum ongeveer tweederde van zijn oorspronkelijke grootte. Sommige stenen werden gestolen voor andere constructies, de andere leed aan zware aardbevingen. Alleen de ondersteunende structuren overleefden tot op de dag van vandaag, en de meeste beelden en decor werden vernietigd door de tijd of barbaren. Maar ondanks dit blijft het Colosseum genieten van zijn grandeur. En in 2007 werd hij zelfs opgenomen in de lijst van nieuwe zeven wereldwonderen.
Als professionele fotograaf probeer ik voor elk koppel een individuele aanpak te bieden. Maar soms (godzijdank, niet vaak) moet ik mezelf herhalen. Je kon al soortgelijke foto's zien in de fotoreportages over de huwelijksreis van Valentina en Oleg en de bruiloft in Rome van Elena en Denis.
Voor foto's op de achtergrond van het Colosseum kozen we een site op een afstand daarvan. En dit is niet verwonderlijk, want je moet niet vergeten dat het Colosseum enorm is. En als we, zoals de meeste toeristen, dichterbij kwamen, konden we de grootsheid van dit amfitheater niet zien.
Joodse wijk
Nadat we besloten om langs de Joodse wijk te lopen, gelegen nabij het Colosseum. De Joodse diaspora in Rome wordt beschouwd als een van de oudste. En de Joodse wijken worden genoemd - het getto. Vermoedelijk komt het woord "getto" van het Chaldeeuwse woord "geth", wat "isolatie" betekent.
In de 14e eeuw, toen Joden uit de Spaanse landen uit hun vaste plaatsen werden verdreven, mochten ze op de Italiaanse landen blijven. Inclusief in Rome. Hiertoe werd een speciaal stuk grond toegewezen waarop nieuwkomers en inheemse Romeinse joden zich konden vestigen. Het grondgebied van hun woning was omsloten door een muur met poorten die na zonsondergang tot het ochtendgloren gesloten waren. Bovendien moesten alle bewoners van het getto een onderscheidend teken dragen. Dit isolement duurde tot het midden van de 19e eeuw, toen na de revolutie de Joodse diaspora zich in heel Rome kon vestigen.
Aan het einde van de 19e eeuw vielen Joodse wijken in het plan voor de wederopbouw van de stad. En toen werden de meeste gebouwen gesloopt en veranderde het doolhof van smalle straatjes in drie brede lanen. En vandaag is het Joodse getto een vrij schilderachtige wijk. Het bewaarde zelfs op sommige plaatsen smalle straatjes geplaveid met steen, gezellige binnenplaatsen en kleine restaurants. Rijke Italianen introduceerden zelfs de mode voor onroerend goed in de Joodse wijken.
Hoewel de sfeer van het Joodse getto in de loop van de tijd is gewist, kunt u nog steeds genieten van een origineel stukje Rome terwijl u door het blok wandelt. Het mengde tenslotte Italiaans met joods, bijbels met Boheems en geschiedenis met moderniteit.
Nacht Rome
Als u het zich herinnert, begonnen we onze wandeling na het eten. Daarom moesten we het laat in de avond afmaken. Maar het is een geluk dat een deel van de fotoshoot nachtelijk werd. En nachtopnamen verdienen speciale aandacht. Europese steden zijn volledig veranderd in de schemering. En de tijd tijdens het eerste uur na zonsondergang was gewoon gemaakt voor coole foto's. De lucht heeft immers nog steeds zijn kleur behouden en straatlantaarns geven al hun warme diffuse licht.
Carrousel
Dus, langzaam slenterend door de nachtstad, bereikten we een andere interessante plek in Rome, een kindercarrousel. Om precies te zijn, dit is geen gewone carrousel. Haar leeftijd is tenslotte 125 jaar. Stelt u zich eens voor: het is gemaakt in de 19e eeuw en is natuurlijk heel anders dan zijn moderne tegenhangers.
Sandy en David steunden graag mijn idee om opnieuw in de kindertijd te duiken. Met ons enthousiasme hebben we de zwarte kassier enorm tevreden gesteld. Omdat we genoeg van de draaimolen genoten hebben en we waarschijnlijk een half uur hebben gereden, werd besloten om een wandeling te maken naar het kasteel van de Heilige Engel.
Kasteel van de heilige engel
Castle of the Holy Angel is een van die attracties die bijna in zijn oorspronkelijke uiterlijk bewaard konden blijven. En dit ondanks de onverbiddelijke tijd en de constante invallen van de veroveraars.
De bouw van het kasteel duurde 130 tot 139 jaar van onze jaartelling. En het oorspronkelijke doel van dit gebouw was om de overblijfselen van koninklijke personen en hun familieleden op te slaan. Het graf werd gebouwd buiten de stad aan de oevers van de Tiber. En om de turbulente rivier niet elke keer over te hoeven steken, werd een brug genaamd Elio gebouwd. Het graf bleef zijn functies uitvoeren tot 217.
Omdat het prachtige gebouw buiten Rome werd gebouwd, werd later het strategische belang veel belangrijker dan de functies van het mausoleum. Reeds in de 3e eeuw, om de stad te beschermen tegen barbaarse invallen, werd een hoge vestingmuur opgetrokken rond het graf. Uiteindelijk transformeerde ze het mausoleum in een onneembare bastion.
Aan het einde van de 4e eeuw rolde de tegenspoed continu over Rome. Een van hen was de sterkste pestepidemie. Mensen konden het niet alleen aan. De stad stond op het punt van uitsterven. En toen besloot de paus door de processie door de hele stad te gaan. Op het moment dat de processie de Elio-brug passeerde, daalde de aartsengel Michael af naar de gelovigen en daalde af naar het dak van het kasteel. Dit werd gezien als een manifestatie van Gods genade. En verrassend genoeg stopte het ongedierte daarna echt.
Geen wonder dat een ander. Na het verschijnen van de engel kreeg het kasteel zijn naam, die tot op de dag van vandaag heeft overleefd. Bovendien werd het niet alleen een belangrijk onderdeel van de verdediging van Rome, maar ook een bedevaartsoord. Indrukwekkende veranderingen begonnen binnen plaats te vinden. In het graf, voordat dit somber en ongemakkelijk, begon te bouwen luxe kamers. Ze werden geconfronteerd met verguld marmer. Het was in hen dat ze tijdelijk onderdak van de paus vonden tijdens langdurige belegeringen.
Vervolgens verschenen er gevangeniscellen in de kelders van het kasteel. Ze bevatten 'vooral gevaarlijke criminelen'. Giordano Bruno, Galileo Galilei en andere geleerden, dichters of kunstenaars die het niet eens waren met de huidige orde van zaken wisten het daar te bezoeken. In de kelders van het kasteel van St. Angel bezocht zelfs de beroemde graaf Cagliostro.
Momenteel is het kasteel een monument van architectuur en het Nationaal Museum. En de gevangenen smachten er niet langer in, wachtend op hun dood, en de pausen leven niet, zich verbergend voor de oorlog. In de steegjes van het kasteel worden vaak tentoonstellingen en beurzen gehouden. Eliobrug ligt heel dicht bij de beroemde Karelsbrug in Praag. En het is vanaf de brug dat het mooiste uitzicht op het kasteel opengaat.
We konden dit architecturale monument niet negeren. Bovendien bleek dat dit een favoriete plek in Rome is voor David.
Sint-Pietersplein en de kathedraal
Om deze tweedaagse fotoshoot in Rome te voltooien, werd besloten op het Sint-Pietersplein, dat een prachtig uitzicht op de gelijknamige kathedraal biedt.
We kwamen het plein op en vielen in de armen van twee vleugels van de beruchte colonnade, waar halve cirkels aan weerszijden uiteenlopen en opnieuw proberen enorme witte kolommen bij de tempel te verbinden. De ovale vorm van het vierkant wekt de illusie van mobiliteit. En de hoeken variëren afhankelijk van het gezichtspunt. De eigenaardigheid van de Colonnade is het feit dat de buitenkant de grens van Vaticaanstad aangeeft.
In het midden van het plein staat een obelisk. Het is gemaakt van rood graniet en bereikt een hoogte van 42 meter. Het werd teruggebracht in de 1e eeuw uit Egypte in opdracht van Caligula en werd aan het einde van de 16e eeuw op het plein geïnstalleerd. Er zijn ook twee fonteinen op het plein, gemaakt door drie verschillende auteurs.
De belangrijkste attractie van het Sint-Pietersplein is de meest magnifieke kerk van de christelijke wereld - de Sint-Pietersbasiliek.
De constructie duurde meer dan honderd jaar. Gedurende deze tijd wisten 18 vaders te veranderen. De kathedraal werd ingewijd in november 1626. Het gebied van de kathedraal is 44 duizend vierkante meter. En de onmetelijkheid ervan kan worden beoordeeld aan de hand van de markeringen op de marmeren vloer van het middenschip. Ze geven de afmetingen aan van de andere grootste christelijke tempels.
Velen probeerden de grootheid van de Sint-Pietersbasiliek op papier te beschrijven. Maar dit kan niet worden vergeleken met het gevoel van eerbied dat ontstaat bij degenen die met eigen ogen naar de tempel kijken.
