Hartelijk dank voor de reisverslagen die ik per e-mail naar de wedstrijd 'Het verhaal van mijn reis' heb gestuurd: [email protected]. Vandaag is het verhaal van Olga over een reis naar Beieren. Baseline: de wens om Beierse kastelen te zien met moeder en zoon van 13 jaar oud. Vertrekplaats: Ekaterinburg. Duur: 14 dagen. Talenkennis: moeder heeft nul, zoon heeft Engels binnen het curriculum van de school ..
Hartelijk dank voor de reisverslagen die ik per e-mail naar de wedstrijd 'Het verhaal van mijn reis' heb gestuurd: [email protected].
Vandaag is het verhaal van Olga over een reis naar Beieren.
Baseline: de wens om Beierse kastelen te zien met moeder en zoon van 13 jaar oud.
Vertrekplaats: Ekaterinburg.
Duur: 14 dagen.
Talenkennis: moeder heeft nul, zoon heeft Engels binnen het curriculum van de school.
En de wens om een reis te maken, ongeacht reisbureaus en andere tussenpersonen. Helemaal alleen: visa, hotelreserveringen en tickets.
Reizen door het land: openbaar vervoer, ze durfden geen auto te nemen (rijervaring is niet genoeg). In handen van de gids "Bavaria" uitgeverij Around the World. Het verstandige.
Reisplan: Frankfurt am Main - Rust - München - Neurenberg - Bad Taurus - Garmisch-Partenkirchen - München - Frankfurt am Main.
1e dag.
Vloog erdoorheen Frankfurt alleen omdat onze vrienden daar wonen. Dit was onze eerste onafhankelijke reis, omdat de gastheer van onschatbare waarde was om ons te oriënteren op het terrein: ze hielpen bij het kopen van treinkaartjes, vertelden hoe automaten te gebruiken om kaartjes te kopen en zorgden voor een lokale simkaart.
2e dag.
Een stad wacht op ons roest gelegen nabij de grens met Frankrijk en Zwitserland. Roest is opmerkelijk alleen omdat het zich bevindt Europa Park. Ik reisde met een kind, omdat de route natuurlijk was gepland met een enorme correctie voor zijn interesses. Het park is mooi, er zijn zeer gezellige, mooie hoeken voor een rustige vakantie van eindeloze touwen-carrousels. Voor drie dagen voor twee betaalde 186 euro.
Ik hield van het park. Mooi, opwindend, interessant. We reden om krankzinnigheid te voltooien.
Dag 5 en 6:
Aangekomen in München. Hier is het de hoofdstad van Beieren. Schoon, mooi, smakelijk. Een compleet genot.
We zijn begonnen met het toeristeninformatiecentrum (er is zelfs in de zeer louche stad). Daar kochten we: een ticket voor drie dagen om te reizen in alle soorten openbaar vervoer en het recht op kortingen in sommige musea - 29 euro.
Een kaartje gekocht voor een sightseeingbus. Audiogids (niet erg goed, spreekt ongeveer een derde van wat ze Duits in het Russisch spreken). Je kunt bij elke halte uitgaan, de bezienswaardigheden bekijken en de tour vervolgen met de volgende bus.
We maken een wandeling door het stadscentrum. Karlplatz, Marienplatz, een bezoek aan de schatkist. We gebruiken de gids onderweg. We gaan, lezen over gebouwen, monumenten, evenementen, vinden het allemaal op de grond, nemen foto's. Ik zal afzonderlijk stilstaan bij de waarden van de gids. Hij was gewoon onvervangbaar. We lopen langs de straat, lees ik direct uit de gids: kijk naar rechts ... Let op in dit gebouw ... Je hoeft geen excursie te boeken. De kosten van de gids zijn ongeveer 300 roebel en de kosten van een individuele rondleiding door de stad bedragen minimaal 50 euro per persoon. Overweeg hier de voordelen.
De sightseeing bus reed ons naar toe Nimfeburga (Dit is de zomerresidentie van de koningen, die bij elke hoofdstad zou moeten zijn). We liepen door het park en onderzochten het paleis. Prachtig. Maar met de Tsarskoye vergelijkt Selo of Petergof geen vergelijking. En met Wenen Schönrunn en nog meer. Maar we vonden het nog steeds leuk.
Toen ging de bus naar Olympia Park en BMW-museum. Met een zoon in medereizigers konden we deze bezienswaardigheden niet gedetailleerd onderscheiden. Persoonlijk sta ik volledig onverschillig tegenover de auto's, maar het BMW Museum maakte een zeer gunstige indruk op mij. Dus alles is technologisch, mooi, je kunt het aanraken, in de auto zitten (niet allemaal), aan de hendels trekken. Wow.
Persoonlijk heeft deze machine mij overwonnen. Ik werd op het eerste gezicht verliefd en zou veel geven voor het bezitten van zo'n baby.
Ze hebben al zoveel gekeken, maar ze hadden het niet eens over eten. Natuurlijk aten we worstjes en schenkel, en zuurkool, en iedereen dronk bier. Trouwens, bij de keuze van gerechten werden ook begeleid door een gids. In de sectie: dit moet in Beieren worden geprobeerd.
Natuurlijk is het onaanvaardbaar om München te bezoeken en niet om Hofboyhaus te bezoeken.
Het is niet eens de keuken, maar het feit dat het een mooi, oud gebouw is - 3 verdiepingen en een kelder, plafondschilderingen, een live orkest, een zure geur van gisting ... Er zijn geen aparte tafels op de derde verdieping, gasten zitten aan een lange tafel op een rij, en dit creëert een heel speciale sfeer van een gemeenschappelijke feestdag.
7de dag.
Ten noorden van München - in Neurenberg. Kaartjes voor de trein gekocht in de machine. We hebben 2,5 uur gereden, voor zo'n korte afstand - het is een erg lange tijd. We stoppen bij elke hobbel, het is zo'n trein - net als onze trein, alle dorpen die zich onderweg hebben verzameld. Je kunt veel sneller worden, maar er was een kans om uit het raam naar de natuur, huizen, koeien, paarden te staren. Geloof me - Duitse natuur, dorpen, konijnen die de weg oversteken, flitsende boerderijen, goed verzorgde koeien - dit alles is absoluut aangenaam om te bewonderen.
Ik hield echt van Neurenberg. Het is de moeite waard om alleen de oude stad te bezoeken, het is omgeven door een versterkte muur, dus het is niet mogelijk om een fout te maken in de plaats van concentratie van attracties. Ik hield echt van de winkel-workshops voor de vervaardiging van verschillende souvenirs, waarvan we er een paar graag hebben gekocht.
Het beroemde monument voor het "Durer Rabbit" ziet er echt walgelijk uit. De beeldhouwer zocht precies dit effect. Een man verpletterd door een konijn, veel kleine konijnen geperst, platgedrukt, besmeurd. Muck. De foto verzendt dit niet. Ik weet niet eens hoe Dürer in alle opzichten zou reageren op zo'n 'lezing' van zijn dierbare origineel.
Dag 8
nu Salzburg. Er is geen stadsgids. Het doel is - Mozart-museum. Mijn zus beval daar te zijn, haar alles te vertellen en "iets van Mozart" mee te nemen. We vinden snel het juiste huis. We kopen een kaartje. Er is geen Russische audiogids. 18 euro. Teleurstelling. Het zijn gewoon lege muren, 4 piano's, enkele notities die een film over Mozart tonen, maar alles is in het Duits en met ons gebrek aan talenkennis zijn we gewoon gedwongen om het gebouw binnen vijf minuten te verlaten. Souvenir gekocht. De schuld is vervuld, maar niet alleen omwille hiervan hebben we onszelf zo ver meegesleurd. We volgen de stroom toeristen (soms is dit de meest betrouwbare manier van oriëntatie in een onbekende omgeving), gaan we naar het historische centrum van de stad en de belangrijkste attractie - Fort. We haasten ons daarheen. En proost, we krijgen de Russische audiogids in handen. De tour is niet lang, maar fascinerend, we stijgen naar het observatiedek van de toren, Salzburg in het volle zicht. De grandeur van het stenen fort is indrukwekkend.
We maken een kleine wandeling door de stad (catacomben, begraafplaats, kathedraal). Ik vond alles leuk. Eén dag voor beoordeling is voldoende. 'S Avonds gaan we terug.
Dag 9
Wachten op ons Slechte Stier. Een klein stadje op 55 km van München aan de oever van Isar. Het werd gekozen voor een bezoek om drie redenen: 1) er is een groot waterpark (dat het mogelijk maakt om te zwemmen en zonnebaden (allemaal dezelfde vakantie), 2) stilte en schoonheid - de mogelijkheid om te ontspannen van indrukken en opgelopen fysieke vermoeidheid, 3) dichter bij de volgende punten van onze reis vanaf daar te komen .
De stad is erg mooi. Kleine winkels, souvenirwinkels, cafés en restaurants. Rond bloemen, voetgangerszones, parken, fonteinen. Over het algemeen valt het op in Duitsland dat er zelfs in de provinciale provincie altijd plaats is voor een stadspark, een stadion, een paar fonteinen en talloze bloembedden.
We komen bij Isar. Hier zie je duidelijk de Alpen waaruit het stroomt, hier is het nog niet diep en het water van zijn prachtige turquoise kleur. De kleur van het water is zo ongewoon in vergelijking met de Oeral dat er een onweerstaanbaar verlangen is - zelfs om je voeten te baden.
10e dag.
Vandaag is ontspanning. We gaan naar waterpark "Alpomare". We kregen veel goede dingen te horen over hem en over de langste glijbanen, en over de uitstekende spaclex. Niet alle verwachtingen zijn uitgekomen. Van de professionals: je kunt het waterpark bij elk weer bezoeken. Zwembaden hebben verschillende temperaturen en, zoals ik het begrijp, wordt de temperatuur geregeld afhankelijk van het weer. Er zijn buiten- en binnenzwembaden. Nogal een groot gebied om te zonnebaden en wandelen. Waterglijbanen, waarop zowel volwassenen als kinderen met dezelfde opwinding rijden, zijn binnenshuis en daarom ook beschikbaar in alle weersomstandigheden. Er is een sauna met een temperatuur van + 95 en + 85 graden. Infrarood sauna. IJs zwembad. Solarium, massages en behandelingen zijn beschikbaar tegen een toeslag. Aquafitness - gratis. De eetkamer is duur, maar over het algemeen heel behoorlijk. Het waterpark is open tot 22.30 uur.
Dag 11
Ontspanning was leuk, maar saai. Mijn zoon en ik zijn volledig onvermoeibaar van aard, en we kunnen ons lange tijd niet overgeven aan liggen in warm water. De onvermoeibare ziel van de reiziger hunkert naar avontuur. Dat gaan we doen Garmisch. Dit is een skigebied, wereldklasse wedstrijden in downhill, slalom, freestyle, etc. worden daar gehouden. Dit is het mekka van skiërs. Maar de zomer is in de tuin, en zelfs op een vlakke ondergrond kan ik nauwelijks staan skiën, dus wat trekt ons daar aan? Mount Zugspitz is het hoogste punt van de Duitse Alpen - 2962 m. We rijden een bus, serpentijn in de bergen (niet hoog) rond bergmeren, dorpen. De Alpen is een plaats die voor altijd een groot deel van mijn hart heeft ingenomen. Het was liefde op het eerste gezicht.
Mensen! Geen creaties van menselijke handen kunnen zo mooi zijn als creaties van de moeder van de natuur. Maak een reis naar de Alpen en u zult nooit meer worden verleid door een Turks strand met eindeloze inclusiviteit.
Dag 12
de Füssen! Naar de kastelen van Louis!
Ik zal niet over de kastelen zelf praten. Ze zijn mooi. Er is veel over gezegd en geschreven. Ze zijn het waard om de hele dag door te brengen (waarvan de helft in de rij staat voor kaartjes (17 euro twee sluizen) en naar de kastelen gaan). Tip: boek van tevoren een ticket, dit kan telefonisch of via internet worden gedaan, zodat je niet vervelend in de rij hoeft te staan en het bewonderen van de schoonheid zal niets bederven. Geen enkele persoonlijk genomen foto kan de schoonheid van kastelen, de kleur van het gebied en de magie weerspiegelen. Koop daarom als souvenir ansichtkaarten met een professionele afbeelding en probeer de rest te absorberen. Ik vond het erg leuk. En hoewel er wordt gezegd dat Duitsland vol staat met prachtige kastelen, met een meer oude geschiedenis, met chique interieurs, niet zo vertrapt door toeristen - bezoek hier nog steeds. Tenminste om een afgedrukte kaart met het origineel te vergelijken. Ik verzeker je - het origineel zal niet verliezen.
Nog een opmerking: in alle gidsen las ik dat de meest exotische manier om Neuschwanstein te bereiken te paard is. Geloof het niet! Hoe saai zijn de gezichten van de mensen in deze wagen, het paard ruikt slecht en reed zijn lading naar de top, de bestuurder dutte, een ellendig gezicht. Ga te voet op! Er is genoeg tijd, maar het is echt exotisch. De klim is niet zo cool.
Na een bezoek aan het kasteel, opnieuw op advies van een gids, gingen we naar de brug van Maria (van waaruit ze een prachtig uitzicht op het kasteel beloofden, we hebben het niet bedrogen). Deze weg is ons met moeite gegeven. De vermoeidheid is al aangetast, de weg is veel steiler en veel langer dan het leek. Maar we kropen (het kroop), we dachten verlangend dat om terug te keren naar de voet, het nodig zou zijn om eerst terug te keren naar het kasteel. Maar het uitzicht op het kasteel was echt mooi. De kloof (92 meter onder de voet) was indrukwekkend.
Dag 13
Transfer Bad Taurus - München - Frankfurt. We zijn weer in een vriendelijke omhelzing. We liepen door de stad. Een heerlijke lunch in een restaurant (Frans) op Zhralnaya Street (ik vergat het in het Duits, maar we waren zo vertaald in het Russisch). En ook Zwitserse chocolade, die wordt verkocht in gespecialiseerde winkels. Er is niets lekkerder.
Dag 14
Het is tijd om afscheid te nemen. Samenvatten. De reis kostte ons 130 duizend Russische roebel. Dit, samen met visa, gidsen, souvenirs, etc. Dure? Nee! Voor dit geld hebben we 8 steden bezocht, elke dag gegeten in de beste restaurants en pubs. We hebben altijd in het stadscentrum gewoond - tijd en geld besparen op reizen. Er waren moeilijkheden en inconsistenties. Maar dit was onze eerste ervaring met onafhankelijk reizen, daarom vergaven we onszelf gemakkelijk voor alles.
