De jongen creëerde een Facebook-pagina gewijd aan Ferrari, en na verloop van tijd werd het de officiële fangroep van het bedrijf. De maker bleef echter met niets achter en wil nu $ 11 miljoen aan betaling voor de duizenden uren die achter de computer worden doorgebracht.
Jongensachtige dromen van 's werelds beroemdste merk, Ferrari Prancing Stallion. Passie koesterde op de pagina's van een sociaal netwerk. En na de wettelijke oorlog en verbrijzelde idealen. Dit alles staat in het verhaal van Sammy Wasem en zijn Facebook-pagina over het huis van Maranello. Er was ook ruimte voor felle discussies over intellectuele eigendomsrechten, de bescherming van merken en het gebruik van nieuwe manieren om informatie uit te wisselen.
De officiële Ferrari Facebook-pagina.
Bloomberg, een Amerikaans bureau, beschreef hoe Sammy Washam een Facebook-pagina over Ferrari maakte toen hij pas vijftien was. Nu, zes jaar later, waren twee partijen bij de rechtszaak betrokken: Sammy en zijn vader Oliver dienden een rechtszaak wegens inbreuk op het auteursrecht in nadat de Prancing Stallion de controle over hun site had overgenomen. Op hun beurt beschuldigden vertegenwoordigers van Ferrari de familie ervan het merk illegaal te gebruiken: bijvoorbeeld in reclame-producten die geen verband houden met Ferrari, evenals in het gebruik van het merk voor persoonlijke doeleinden, zoals het verzenden van uitnodigingen voor de achttiende verjaardag van Sammy Washam.
"Ze hebben geen geweten, ze durven jongensachtige dromen te vernietigen"Sammy zei in een interview. "Het probleem ligt niet bij Facebook of onze fans, het probleem zit bij mensen die geld willen verdienen aan het merk Ferrari", antwoordde Maranello. De familie Watham verdiende echter geen geld op de site en verkocht niets online.
Bloomberg benadrukt dat de aanpak van de auto in dit geval, zijn deelname aan de rechtszaak, het tegenovergestelde is van de Coca-Cola-beslissing, die in een vergelijkbare situatie ervoor koos om fans aan te trekken die webpagina's maakten. Over het algemeen is het de moeite waard om te beginnen met het feit dat volgens de Facebook-regels kunnen deelnemers fangroepen van hun favoriete merken maken, terwijl de officiële pagina's door het bedrijf moeten worden beheerd. Vader en zoon Watham (die trouwens ook amateurpiloten zijn) ontvingen in maart 2009 de eerste brief van Ferrari: Maranello House feliciteerde hen met hun succes in activiteiten op een sociaal netwerk, waar in slechts een jaar tijd wisten ze 500 duizend abonnees aan te trekken. De Italianen schreven daar dat "helaas, wettelijke normen ons dwingen om formeel de rechten van de beheerders van de fangroep op zich te nemen." Volgens de onafhankelijke advocaat Joris van Manen, die een Amerikaans bureau heeft geraadpleegd, heeft niemand het recht om op deze manier een site te selecteren.
Watham stemde er echter mee in om zijn pagina de officiële Ferrari-pagina te maken. Maar toen besloot Maranello andere sitebeheerders aan te stellen, zonder medeweten van de makers. In ruil daarvoor hebben ze een aanbod gedaan voor eeuwig lidmaatschap van de Club of Scuderia en het recht om logo's te gebruiken. Vier jaar lang bleven vader en zoon werken en de pagina ontwikkelen zonder documenten te ondertekenen, zelfs niet als financiële. Als gevolg hiervan verloren ze het recht om de pagina te beheren en in februari 2013 hebben ze een rechtszaak aangespannen tegen Ferrari waarbij een compensatie werd geëist voor 5500 uur werk op de pagina, wat niet minder is dan 11 miljoen dollar. Maar volgens advocaat van Manen was hun fout dat ze het contract niet hebben ondertekend - met financiële details, voordat ze ermee instemden hun pagina officieel te maken. De rechtszaak is momenteel aanhangig bij de rechtbank van Genève.
